بغض خودکار🍁

خودکارم امشب درد را از سر نوشت
بی راهه رفت وشعر در دفتر نوشت

بغضی که بارانی شد ویک ریز ریخت
او زندگی را با غمش از بر نوشت

از فقر، از فحشا، جنایت، بردگی
گاهی وطن را بی در و پیکر نوشت

دستان کودک واکس می زد کفش را
در پیش رو آینده ای، بی سر نوشت

از رنج هایِ دختران گل فروش
از اشک خون بر سینه یِ مادر نوشت

از خشکی کارون و از درماندگی
از داغ گل هایی که شد پر پر نوشت

حالا تمام فصل ها را زرد کرد
او از خزان بر جان این کشور نوشت

خودکارم امشب درد را از سر نوشت
بی راهه رفت وشعر در دفتر نوشت

سارا رحیمی
۲ شهریور۱۴۰۰