من

زني در من زندگي مي كند
كه تمام حرفهايت را
نگفته از حفظ مي داند
زير گودال سياه ‍ چشمش
مُهر بي خوابي شبها خورده
و كمي بالاتر
... رويِ پيشانيِ يلدائي ِ او
خاطراتِ كودكي ، چين خورده
توي ايوان
روبروي انبار
آرزوهاي ورم كرده ي او يخ كرده . . .
زُل زده توي آينه
به قاب ِ كهنه ي ديوار
پشت ِ سر جمع كرده
تَل ِ موهايش را
زير چشمي اما
به يقين مي داند
كه زمستان هم باز
برف روي مويش پاشيده . . .