گفته بودم

گفته بودم

که با حوصله ام

خواهم بافت

کتِ آدم برفی

و شبی سرد

به تن خواهم کرد

پیِ دیدارِ گلِ شب بویی

حاصلش هر چه که باشد خوبست

و نگاهم نگران نیست

از این هرمِ عطش

به خودم خواهم گفت

قایقِ سرگشته

باد را می فهمد

و پلاسیدنِ ساحل او را

اوج خواهد داد اوج

گرچه مشکی پوشید

مرغِ ماهی خواری

آه اما باید

تنِ باران می کرد

همه ی حوصله را