دیدار

نمیدانم چند بهار دیگر باید بگذرد
تا ببینمت.
شاید انقدر سر کوچه زمستان منتظر ان
بهار بمانم که موی سپیدم ،حکایت 
چشم های به انتظار نشسته ام را بدهد.
یا شاید هم ؛
اصلا نبینم روزی را که در بهار پیچک دستانم گره می خورد ب دور گلدان دلت.
شاید ان روز ؛
زیر خروار ها خاک مدفون شده باشم و حنجره ام را به تاراج می برند....
اصلا شاید؛
در فصل عاشقانه ها بیایی به سراغم...،
بهتر پاییز جان می دهد برای نفس کشیدن تو..،ان وقت دست در دستت 
تمام کافه های شهر را مرور می کنیم،
هم صدای باران می شویم،دستان خیابان 
را می گیریم،چهار راه ها را خبر می کنیم و در جنگل های گیلان کوکانه پرسه می زنیم..،
و تو از اشتیاق دیدارت برایم می گویی و
من در دلم قندیل های یخ زده سالیان سال،اب می شوند...
شاید ،شاید هم؛
اصلا نخواهی مرا ببینی...!
ان وقت من می مانم و.......