سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 28 آذر 1403
    18 جمادى الثانية 1446
      Wednesday 18 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        چهارشنبه ۲۸ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        چهار راه بعدی(داستان کوتاه طنز) قسمت آخر
        ارسال شده توسط

        م فریاد(محمدرضا زارع)

        در تاریخ : يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۰۲:۵۸
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۶۳۶ | نظرات : ۱۳

        _ باشه! هرچی تو بگی!
        *******
        مجنون با ناامیدی از درِ شیشمین بنگاه انتشاراتی بیرون آمد و با سری در لاک خود فرو رفته، به طرف زاینده رود به راه افتاد تا سری به لیلا بزنه. از صبح که از خونه بیرون زده بودن، لیلا رو کنار زاینده رود، توی سایه ی درخت نارونی نشونده بود تا هم هوایی بخوره هم دست و پاشو توی آب خنک رودخونه صفایی بده، و خودش دنبال چاپ کتاب رفته بود و حالا حسابی دلش برای لیلا تنگ شده بود.
        به زاینده رود که رسید، لیلا رو دید که لب رودخونه نشسته و دو تا پاشو توی آب گذاشته و داره ترانه می خونه:
        _ عروسکِ قشنگ من قرمز پوشیده... توو رختخواب آبی مخمل خوابیده... عروسک من! چشماتو وا کن... وقتی که شب شد...
        مجنون با عشق و اشتیاقِ تمام، مشغول تماشای لیلا شد. لیلا که متوجه شد یکی پشت سرش ایستاده و داره نگاش میکنه، به سرعت و با توپِ پُر برگشت و گفت:
        _ مگه خودت خواهر و مادر...
        که چشمش به مجنون افتاد و با شور و شوق گفت:
        _ مجنون! عزیزم! تو از کی تا حالا اینجایی؟... کتابمون چی شد؟
        مجنون با ناراحتی گفت:
        _ قبول نکردن.
        لیلا که حسابی دلش شکسته بود، از کوره در رفت و مُشتی به سینه ی خودش کوفت و گفت:
        _ الهی خیر نبینن که کتاب ما رو چاپ نمی کنن!
        مجنون که دید لیلا خیلی دلش شکسته و الانه که نفرینش زاینده رودو خشک کنه، دستپاچه شد و گفت:
        _ حالا خودتو ناراحت نکن عزیز دلم!... گفتن یه انتشاراتی سر (چهار راه بعدی) هست که کارش چاپ و انتشار کتابای شعره... شاید اون قبول کنه!
        لیلا گفت:
        _ (چهار راه بعدی)کجاست؟
        _ نمیدونم... از یکی می پرسیم.
        و به دنبال اون، از چند نفر سراغ (چهار راه بعدی) رو گرفتن، ولی هیچکدوم نمیدونستن (چهار راه بعدی) کجاست، تا اینکه بالاخره پیرمردی که لنگ لنگان از (چهار راه قبلی) میومد، نشونی (چهار راه بعدی) رو سخاوتمندانه در اختیارشون گذاشت و گفت:
        _ بعد از (چهار راه قبلی) میرسین به (چهار راه بعدی).
        چشمای لیلا با پیدا کردن نشونی (چهار راه بعدی) برقی زد و با خوشحالی به مجنون گفت:
        _ بزن بریم!
        مجنون که از برق چشمای لیلا دلش غنج رفته بود، خندید و حرف لیلا رو تکرار کرد:
        _ بزن بریم!
        و دست در دست هم، به سمت (چهار راه بعدی) شروع به دویدن کردن.
        دمِ درِ انتشاراتی که رسیدن، مجنون سر درِ مغازه رو نگاه کرد و شعری رو که با خط خوش روی اون نوشته شده بود خوند:
        (ای نام تو بهترین سرآغاز/بی نام تو نامه کی کنم باز؟
        ای یاد تو مونس روانم/ جز نام تو نیست بر زبانم
        ای کارگشای هرچه هستند/ نام تو کلید هرچه بستند)۲
        بعد بسم الله گویان وارد مغازه ی انتشاراتی شدن. مرد میانسالی با محاسن بلند و دستار سفید، پشت میزی نشسته و مشغول نوشتن بود. لیلا و مجنون سلام کردن و منتظر جواب ایستادن. بعد از چند دقیقه ای مرد سرشو بلند کرد و گفت:
        _ سلام علیکم و رحمت الله!... بفرمایید!
        مجنون به سمت مرد رفت و در حالی که برگه های دستنوشته ی شعرهاشونو روی میز میذاشت، با صدایی لرزون گفت:
        _ شنیدیم که شما کتاب شعر چاپ می کنین... ما شعرامونو آوردیم که اگه لطف کنین...
        مرد، بی درنگ شروع به ورق زدن برگه های شعر کرد و در حالی که لحظه به لحظه اشتیاقش بیشتر میشد، گاهگاهی سری تکون می داد و با صدای بلند می گفت: احسنت! احسنت!
        ورق زدن برگه ها که تموم شد، مرد سرشو بلند کرد و گفت:
        _ آفرین بر شما!... بسیار به دلم نشست... ولی... ولی بیش از حد عاشقونه ست... راستش بعید میدونم بتونیم مجوز انتشار بگیریم...
        و وقتی قیتفه ی در حال وا رفتن لیلا و مجنون رو دید، دلش سوخت و متفکرانه دستی به محاسنش کشید و گفت:
        _ ولی نگران نباشید!... الساعه میرم (اداره ی مجوّز)، اگه مجوّز دادن که چه بهتر! اگه ندادن، خودم یه فکری براش میکنم، چون این اشعار خیلی گرانبها هستن.
        ایلا و مجنون که با شنیدن کلمه ی (گرانبها)، از خوشحالی در پوست خودشون نمی گنجیدن، همزمان با هم گفتن:
        _ حاج آقا! ما کی مزاحمتون بشیم؟
        مرد با ابروان گره خورده و نگاه نافذش نگاهی بهشون انداخت و گفت:
        _ فردا صبح... فردا صبح بیاین تا در مورد جزئیات کار با هم حرف بزنیم ان شاالله!
        لیلا و مجنون با خوشحالی خداحافظی کردن و راهی خونه شدن و به محض رسیدن، از زور خستگی به خواب رفتن.
        *******
        _ مجنون!... مجنوون!... مجنووون!... مجنوووووووون!.... پا شو تنبل! صبح شده، باید بریم انتشاراتی واسه کتابمون!... امروز قراره پولدار بشیم!
        مجنون چشماشو وا کرد و کش و قوسی به بدن نحیفش داد، ولی همین که دید لیلا داره آماده ی غُر زدن میشه، مث فنر از جاش پرید و آماده ی رفتن شد.
        در طول راه، لیلا برای پولی که قرار بود از چاپ کتاب نصیبشون بشه برنامه ریزی می کرد:
        _ مجنون!... باید یه النگو برام بخری! از اونا که خسرو واسه شیرین خریده بود.
        _ چشم!
        _ یه گردنبندم میخوام، از اونا که زلیخا داشت.
        _ چشم!
        _ یه ماکسی از اون بلندا هم میخوام، از اونا که فرهاد میخواست واسه شیرین بخره فرصت نکرد.
        _ چشم!
        _ مجنون!
        _ بله محبوبم؟
        _ تو هیچی نمیخوای واسه خودت بخری؟
        _ نه عزبز دلم!
        _ آخه اینجوری من عذاب وجدان می گیرم... یه چیزی هم واسه خودت بخر!
        _ چشم!
        _ میخوای چند جفت دستکش ظرفشویی خوب واسه خودت بخر که دستات خراب نشن!
        _ چشم!
        _ راستی مجنون! من میخوام واسه خودم یه دونه از اون...
        نزدیک انتشاراتی که رسیدن، پارچه ی سبز فسفریِ بزرگی رو که به سر درِ مغازه نصب شده بود به فال نیک گرفتن و قدمهاشونو تندتر کردن. به مغازه که رسیدن، دیدن روی پارچه با خط قرمز و حاشیه ی مشکی نوشته شده:
        (مژده به همشهریان عزیز
        بنگاه انتشاراتی نظامی به علت مهاجرت به گنجه، تعطیل، و به زودی کله پزیِ حسن_کله پز در این مکان افتتاح می گردد.)
        با خوندنِ نوشته ی روی پارچه، لیلا که مثل هر زن شکست ناپذیر دیگه ای از رو نمی رفت، رو به مجنون کرد و گفت:
        _ مجنون!؟... یه فکر بکری به سرم زد.
        _ فکر؟!
        _ بعله!... اونم یه فکر بکر!... میدونی عزیزم! این حسن_کله پز که کله پزی به این بزرگی راه انداخته، حتماً شاگردم میخواد...
        و بعد با بدجنسیِ تموم، لباشو غنچه کرد...
        (م. فریاد)
        پی نوشت:
        ۱) نظامی گنجوی_ منظومه ی لیلی و مجنون_ باب غزل خواندن مجنون نزد لیلی
        ۲) همان کتاب_ دیباچه 

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۸۵۸ در تاریخ يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۰۲:۵۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        شعله(مریم.هزارجریبی)
        يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۰۴:۱۴
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۲۴
        درود شاعربانو
        ممنون از حضور انرژی بخشتون
        از شعر پولی در نمیاد... حداقل در زمان حیات شاعر خندانک
        ولی ناامید نباشید! شاید هفتصد سال دیگه نوه نتیجه هاتون به نون و نوایی برسن خندانک
        شاعر در زمان حیاتش به کله پزی هم مشرف بشه جای شکرش باقیه خندانک
        شاد باشیدخندانک
        ارسال پاسخ
        سمیرا_خوشرو
        يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۱۰:۳۱
        درودتان استاد زارع گرامی
        بسیاربسیارعالی و جذاب بود
        رقص قلمتان همیشگی
        برقرار باشید گرامی
        🌹🌹🌹🌹🌹
        🌸🌸🌸🌸🌸
        👌👌👌👌👌
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۲۶
        درود استاد
        ممنون از حضور انرژی بخشتون
        و لطف همیشگیتون به این ناچیز
        زیبا نگاه خطاپوش شماست
        داستان ما در برابر داستانهای شما مشقی بیش نیست
        شاد باشید خندانک
        ارسال پاسخ
        زینب بویری (خزان)
        يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۲۱:۵۳
        درودبراستادزارع عزیز خندانک
        بی نهایت زیباودلنشین بود
        سلامت وسربلندباشیددلتون شاد خندانک
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۳۰
        سلام بر شاعربانو خزان عزیز
        ممنون از حضور انرژی بخش و بهاریتون
        و لطف همیشگیتون به این ناچیز
        زیبا آفتاب اندیشه ی شماست
        شاد باشید خندانک
        ارسال پاسخ
        ابوالحسن انصاری (الف رها)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۰۰:۵۰
        درودبراستادزارع عزیز خندانک خندانک
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۳۳
        درود استاد انصاری آیینه دل
        ممنون از شاگردنوازیتون
        و لطف همیشگیتون به این ناچیز
        تندرست و شاد باشید خندانک
        ارسال پاسخ
        مجتبی شفیعی (شاهرخ)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۶:۴۵
        سلام
        یه شب داشتم میخواندم داستانتونو کاری پیش امد و الان تا اخرش خواندم
        افرین استادم ....افرین
        اگر شعر و شاعری را نمادی از حرفه و صنعت بدونیم این بلا سر تمام حرفه های واقعی اومده و الان مونده یه سری دلال کاری
        کار بلد ها میرن یا میمیرن...میمونن یه سری تو سر ی خور یا تو سری خورده و ......سیاسی شد !!!!!!!
        يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ ۱۶:۵۵
        درودبرشمااستادزارع گرامی وعزیز
        زیبا ودلنشین بود
        سلامت وشادکام باشید
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۲۷
        سلام شاعربانو
        ممنون از حضور انرژی بخشتون
        و لطفتون به این ناچیز
        زیبا دریای دل شماست
        شاد باشید خندانک
        ارسال پاسخ
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۰۰:۲۱
        آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
        صبر و آرام تواند به من مسکین داد

        وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت
        هم تواند کرمش داد من غمگین داد

        من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
        که عنان دل شیدا به لب شیرین داد

        گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست
        آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد

        خوش عروسیست جهان از ره صورت لیکن
        هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد

        بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی
        خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد

        در کف غصه دوران دل حافظ خون شد
        از فراق رخت ای خواجه قوام الدین داد

        خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
        عرض ادب ودروداستادزارع گرامی
        پاسخی نیافتم به حال مجنون الی تفال به دیوان حضرت حافظ"لسان الغیب"،به زیبایی پایان یافت هرچند تلخ
        دریای وجودتان آبی ولبریزازآرامش خندانک
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        م فریاد(محمدرضا زارع)
        دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۳۱
        سلام شاعربانو
        به به عجب غزل زیبایی از حافظ عزیز مهمونمون کردید
        ممنونم از حضور شاعرانه و انرژی بخشتون
        و لطف همیشگیتون به این ناچیز
        آسمون دلتون آفتابی
        شاد باشید خندانک
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4