سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 9 ارديبهشت 1403
  • روز شوراها
20 شوال 1445
    Sunday 28 Apr 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      يکشنبه ۹ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      دو فنجان قهوه در کافه
      ارسال شده توسط

      نوید خوشنام

       در تاریخ : سه شنبه ۵ فروردين ۱۳۹۹ ۲۲:۱۳
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۸۲ | نظرات : ۰
      امروز چشم هایم را بستم. آفتاب به اتاق میزد. تازه فهمیدم چشم ها زیرِ پلک هم قادر به دیدنند. نقطه ها و خط های سیال و دَرهم و بَرهمی در حد فاصلِ چشم­ها و پلکم شناور بود. تمام مویرگ ها و عصب هایی که بر پوست پلکم زندگی می کردند تماشائیدم. من تمام عمر را زیرِ پوستم زندگی کرده ام. زیرِ خیلِ بافت­ها و رگ­ها و خون­ها؛ و گاه تنها از دریچه­ ی زخم­هایم به دنیاتان سرکی کشیده ­ام.
      هر روز صبح با مرگ بیدار می­شوم، با مرگ از خانه بیرون میزنم و با مرگ در خیابانی راه میروم، که یک بار در آن مُرده ام. مثل یک مهره ­ی نخودی در حاشیه‌ی شطرنج ایستاده ­ام؛ که مگر سربازِ به آخر خط رسیده­ای دوباره مرا به صفحه بازگرداند؛ اما هر سربازی که نشان میکنم در نیمه­ های راه زمین ­گیر میشود، میمیرد! دوست دارم اینگونه فکر کنم که دوست میدارندم و دستِ عجل مهلتشان نمیدهد! هیچکدامشان را. حتی یکی. چه میتوان کرد؟ جز همین شعر که نوشتم و خواندند کاری بلد نیستم. خواندند. که اگر نمی خواندند هم صفحه ای ورق نمیخورد.
      پدر میگفت دست به ریسمانی پوسیده برده ­ام که وقتی مندرس نبود هم کسی را از چاه بیرون نیاورده؛ شعر! که اگر من و شعرهام نباشیم آسمان همان رنگی خواهد ماند که پیش از من بوده و خورشید، از همان راهی خواهد رسید که همیشه ظهور میکرد؛ چند روزی قاب عکسم را در پیشانی خانه هاشان مینشانند و از کاهِ من کوهی می سازند که: "مرگِ چنان خواجه نه کاریست خُرد" و ‌میدانم که‌ میدانند خزعبل میگویند و بعد اثرم را با هر خانه‌تکانیبه نقطه­ی دور افتاده­ تری از خانه­ هاشان کوچ می­دهند
      تا عاقبت شیشه ی زلالم خوابگاهِ عنکبوت­های انبار بشود و غذای موشهای جوندهٔ بازگشته از سنگ قبرم!
      دیر فهمیدم! آدمیزاد چه دست­های کوتاهی برای آرزوهای بلندش دارد؛ شعر!
      اگر میشد، در نظام زمان دست می بردم، عقربه ­های روحم را به جوانی­شان برمیگرداندم، بر می­گشتم به ساحلِ چمخاله و مثلِ ابراهیمی‌* مورچه­ ها را نجات می­دادم و در خانه­ ی درختی آواز بندری میخواندم و میرقصیدم. برای یک زنبورِ مُرده مرثیه سر می­دادم، عاشقانه می­سرودم و می­بوسیدم و سرمی­کشیدم
      زندگی را. افسوس، که آن جویبار گذشت و من نمی­دانستم که نمی توان آب را برای ابد در مشتی بسته نگاهبانی کرد.
      از روحم میگفتم. که جا‌ماند در سنگ قبرِ آن کافه­ ها که نرفتیم! و شاید عجیب باشد، دیدنِ مردی که هر روز می آید کافه، به یادِ دیگری دو فنجان قهوه سفارش می‌دهد، یکی را می نوشد، و می­رود!
      ولی، من مردی را سراغ دارم، که هر روز می آید کافه، به یادِ دیگری دو فنجان قهوه سفارش میدهد، هیچ کدام را نمی­نوشد، و می­گوید:
      بدون شکرِ لب­هات خوردن ندارد...
      و میرود.
       
      نوید خوشنام دوشنبه 19 مرداد 94
       
      *: منظور ، نادرِ ابراهیمی­ست در شاهکارِ "بارِ دیگر شهری که دوست می­داشتم”
      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۹۸۱۹ در تاریخ سه شنبه ۵ فروردين ۱۳۹۹ ۲۲:۱۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید
      ۵ شاعر این مطلب را خوانده اند

      سید حاج احمدی زاده(ملحق)

       ،

      علی محمدی

       ،

      سمیرا_خوشرو

       ،

      نوید خوشنام

       ،

      شعله(م جلیلی)

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۱۰ ساعت پیش       پژمان بدری پژمان بدری
      دیروز       محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
      ۲ روز پیش       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      ۲ روز پیش       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      ۲ روز پیش       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      ۳ روز پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      ۳ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      شهرام بذلی

      تا نباشی بیقراری اضطرابی مطلق است اااا عشق باید هایِ جا افتاده ای دارد بجا
      علی مبین(بغض دلتنگی)

      بی خیال من نمی گردد تلاش من و تو بیهوده است اا رسم این دنیا و آدمها همین تا بوده است
      ساسان نجفی(سراب)

      شور عشقی دارم و جام وجودم پر ز احساس غریب اا از عطش جانم بسوزد ز این بلای دلفریب اا س ن ب
      علی مبین(بغض دلتنگی)

      نه که زیبا نیستی زیبایی اما من دلم را اا باختم بر یک نفر دیگر ز من بگذر ببخش
      طاهره بختیاری

      ای که در چشمان تو زیباترین نقش اا از جمال عشق آمد در نگاه من اا بداهه ن

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0