پست های وبلاگ

از من نخواه کز دل آزاد بگذرم

از بیستون و تیشه فرهاد گذرم

دشت سکوت اگرچه که جولانگه من است

شاید سوار مرکب فریاد بگذرم

هرگز نمی شود که سر چار راه فقر

شاد از کنار کودک نا شاد بگذرم

بگذشته ام ز دین خرافات خیز جهل

اما نه از صحیفه ی سجاد بگذرم

مانند گرد باد سرم گیج می رود

از شوره زار عقل چنان باد بگذرم

گنجینه ی عتیقه ترین عشق عالمم

ویرانه ام خوش است از آباد بگذرم

می میرم افتاب مرا خاک می کند

مثل غبار از گذر یاد بگذرم

بالم شکست باز هوس ، من کبوترم

هرگز نخواه از سر صیاد بگذرم

5 مرداد 1390