پست های وبلاگ

درود و سلامی بی کران به استادِ سخن جناب ملحقِ گرانقدر

بسیار سپاسمند استادی هستم که هم رهگشاست هم میزبان است، هم مدیر و مدبر و هم به شغل آموزگاری مشغول و هم با صبر خود شده معروف
گاه گاهی ناظم است و گاهی هم شاعرانگی هایش را به اشتراک میگذارد، نمیدانم چه حکمتی دارد که خود را در بین این همه دغدغه مندی و مشاغل مختلف مخفی کرده شاید نمی پسندد او را شاعر بخوانیم و این جز از سر تواضع برنمی تابد خب سِیّد است و اولاد پیغمبر (ص) دیر پایی بود که از حضور در سرسرایِ محفلِ برپا شده از جنس فرهنگ و ادَبِشان بی بهره گشته بودم و به لطف وجود مبارکشان توانستم اِکانتم را بار دیگر برگردانم و مرا با همان جایگاهِ خودم به جمع دوستانِ هنرمند و ادیبِ خوش ذوق و قریحه ام برساند این بود که بر خود لازم دانستم از این درگاه یک تشکر و خدا قوت تقدیم این حجم از تواضعی بنمایم که جملگی در یک قالب به نام سیدِ فرزانه جناب احمدی زاده (ملحق) جا گرفته
امیدوارم خداوند خود حافظِ این تن و جانُ قالب باشد که طریقتِ زیبایی را پیش روی گرفته و آن هم چیزی نیست جز اعتلای فرهنگ و ادب و دانش ،که آدمی فقط به میزان دانایی فرهنگ و ادبش سنجیده میشود و لا غیر و هر آنکس که دانایی اش بیش بامش بیشتر

با پوزش از اطاله ی کلام
دِینی بود که باید ادا می شد

سبز باشید و برقرار

با سپاسمندی