شنبه ۳ آذر
آسمان فروغ
ارسال شده توسط یلدا محمدی در تاریخ : دوشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۲ ۱۲:۱۴
موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۶۲ | نظرات : ۶
|
|
ای کاش ای آسمان فروغ بر من نمیتابیدی
میترسم فروغی دیگر ودلی پر آشوبتر از من زایی
ولی نه، بر من بتاب .آنقدر بتاب تا از تابشت بسوزم.آری حتی به سوختن با تو رضایم
ولی من چون فروغ در قفس زندانی نیستم تا امید پروازم نباشد.
من پرنده ای بی بال و پرم
من حیوان اهلی و رام شده این زمینم ،من پریدن نمیدانم
و هرچقدر که ای آسمان تو فریبنده و جذاب باشی و هرچقدردر من شوق پریدن در تو
نمی توانم، نمیتوانم ، پروبالی ندارم ،اهلی و زمین گیرم
تنها وتنها در این شوق میسوزم واین سوختن را چه بسیار دوست میدارم
باتو سوختن ، باتو تباه شدن ، با تو فنا شدن را دوست میدارم
پس چونان آفتاب ظهر بر کویری خشک و دور افتاده بر من بتاب.
|
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
|
این پست با شماره ۱۵۴۸ در تاریخ دوشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۲ ۱۲:۱۴ در سایت شعر ناب ثبت گردید
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.