پست های وبلاگ

 

 پیر مرد می گفت  چگونه خانه‌ای که در آن هستید را تخریب می‌کنید که آوارش بر سر خودتان فرود می‌آید و شما نخستین شکار این خشم و جنون خواهید شد.

شور و هیجان عجیبی در دل ما راه افتاده بود. می‌گفتیم برو پیرمرد برو عقلت را عوض کن! کجای کاری؟ ما در پی آزادی  هستیم. آزادی یعنی نباید مانع حضور و علاقه دیگری شد. آزادی یک ضرورت است مانند رفع گرسنگی

پیر مرد  در زندگی بدبختی و سختی‌های فراوانی کشیده بود. می‌دانست که بیکاری وگرسنگی یعنی چه . آشوب و ویرانی و بی‌سر و سامانی چه مفهومی دارد. می‌دانست که آرامش چه ارزشی دارد. او این برزخ بین هستی و نیستی ، فقر  ، زجر و دربه دری را بارها در جوانی لمس کرده بود و با آنها زیسته بود.

 با این همه آیا  او سخنان جوانان را درک نمی کرد؟ ! 

 او در گذشته عضوی از یک جریان  مخالف حکومت ظاهر شده بود. به دموکراسی  گرایش داشت و حق هر جامعه‌ای می‌دانست که حکومت مورد قبول خود را انتخاب کند. می‌گفت  از نظر اخلاقی نادرست است که مراجع سیاسی و دینی عقاید خود را تحمیل کنند.

 پیر مرد می‌گفت می‌دانم.  در متن قوانین آزادی‌های حقوق بشر پذیرفته شده ولی در محتوی و جریان قدرت و حکومت ، آزادی نادیده گرفته می‌شود. می‌گفت جامعه باید به بلوغ نسبی برسد تا افراد در عین آزادی مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکنند.  تاریخ  نشان می دهد که هرج و مرج گران از آزادی سود می‌جویند و خودکامگان و استبدادگران آزادی را سرکوب می‌کنند.

او خود از جمله کسانی بود که بیش از همه سیلی خور طوفان روزگار گشته بود و سینة او جولانگه آسیب‌ها و زخم‌ها و ناسزاها شده بود. حوادث ناگوار فرزند و پارة تن وی را از او گرفته بود و او را ناتوان و ناگزیر کرده بود.

 ما می‌گفتیم هرگز در هیچ شرایط حق با زورگو نیست. زور یعنی تجاوز و دست درازی به حقوق طبیعی و حقوق اخلاقی دیگری. هر چند در دموکراسی افراد تا جایی آزادند که به آزادی دیگران لطمه‌ای نزنند.  آزادی همواره در مسیر مقابله و مبارزه با استبداد فردی و حکومت‌ها جریان داشته است. آزادی مدنی، سیاسی، آزادی اندیشه، حزب،  آزادی دین ومذهب. بدون آزادی هرگز برابری به دست نمی‌آید و امنیت حاصل نمی‌شود. اخلاق و قانون محدودة آن را مشخص می‌کنند....

 او با رنج درون زیسته و با آن خو کرده بود. ومی گفت انسان  همیشه  پا در زنجیر است .ماتجربه  ی کافی نداشتیم  درکش نمی‌کردیم. به همین سبب  به تنفر و انزجار به او می‌نگاه می کردیم.

... ✍️         الف رها (ابوالحسن انصاری)