پست های وبلاگ

درود استاد عزیز
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام

خارم ولی به سایه‌ی گل آرمیده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درود شاهزاده خانم گرامی
چون سرایندگان از گذشته تا به امروز در بیان احساسات و عواطف خود
معمولا زیاذه روی مینماند
و از جمله همراهان ارجمند شعر ناب
تصور کردم که این سروده زیبا به لحاظ فرم و ساختار را به اشتراک بگذارم
تا مورد توجه آقایان و خانم های همراه قرار گیرد
هر چند با معنی آن موافق نیستم
در واقع جراتش را ندارم

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق

همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درود استاد بانو عجم گرامی
از حضور پر مهرتان سپاسگزارم
شادروان رهی "مفاعیلن مفاعیلن فعولن" یا وزنم دوبیتی را بکار گرفته تا بیان احساس کند و در ابیات اولیه واقعا موفق بوده
به همین لحاظ اخیرا شش بیت اول دست مایه خوانش شروه های بوشهری قرار گرفته و نوعی تنوع محسوب میشود
چون معمولا شروه با سه یا چهار دوبیتی خوانده میشود
به همین لحاظ در پی ساینده این ابیات ره رهی رسیدم واین مثنوی
چون اخیرا بسیاری از دوستان سروده های گلایه آمیز تلخ میسرودند
فکر کردم شاید ارایه این سروده رهی کمکی به بهبود حال وهوای ایشان وشعرشان نماید
به هیچ عنوان با مفهوم شعر موافق نیستم

چون خاک در هوای تو از پا فتاده‌ام

چون اشک در قفای تو با سر دویده‌ام

رهی معیری

درودبرشما استادخوبم
محض شوخی بود می دونم مثل پدری دلسوز برای همه هستید درسایت وهیچ کارتون بی دلیل ومنطق نیست
موفق وسلامت باشید همیشه درپناه خداوندبزرگ

درود استاد عزیزیان عزیز
تشکر از محبت و توجه شما
بله حتما مفهوم این مثنوی صحت ندارد
وزاییده تخیل شادروان رهی است
تنها شش بیت اول شاهکار است:
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست

من جلوه‌ی شباب ندیدم به عمر خویش

از دیگران حدیث جوانی شنیده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

از جام عافیت می نابی نخورده‌ام

وز شاخ آرزو گل عیشی نچیده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

موی سپید را فلکم رایگان نداد

این رشته را به نقد جوانی خریده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

ای سرو پای بسته به آزادگی مناز

آزاده من که از همه عالم بریده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

گر می‌گریزم از نظر مردمان رهی

عیبم مکن که آهوی مردم‌ندیده‌ام

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

ساقی بده پیمانه‌ای زآن می که بی‌خویشم کند

بر حسن شورانگیز تو عاشق‌تر از پیشم کند

رهی معیری

درودبزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست
............
رهی معیری 1327
روحش شاد

زان می که در شب‌های غم بارد فروغ صبحدم

غافل کند از بیش و کم فارغ ز تشویشم کند

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

درود احسنت بشما

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

نور سحرگاهی دهد
فیضی که می‌خواهی دهد

با مسکنت شاهی دهد
سلطان درویشم کند

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

سوزد مرا سازد مرا
در آتش اندازد مرا

وز من رها سازد مرا
بیگانه از خویشم‌ کند

رهی معیری

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

بستاند ای سرو سهی!
سودای هستی از رهی

یغما کند اندیشه را
دور از بداندیشم کند

رهی معیری

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

همچو نی می‌نالم از سودای دل

آتشی در سینه دارم جای دل

رهی معیری

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

من که با هر داغ پیدا ساختم

سوختم از داغ ناپیدای دل

رهی معیری

درود دوست عزیز

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

همچو موجم یک نفس آرام نیست

بس که طوفان‌زا بود دریای دل

رهی معیری

جهان داور چو گيتي را بنا کرد
پي ايجاد زن، انديشه ها کرد
مهيا تا کند اجزاي او را
ستاند از لاله و گل، رنگ و بو را
ز دريا عمق و از خورشيد گرمي
ز آهن سختي، از گلبرگ نرمي
تکاپو از نسيم و مويه از جوي
ز شاخ تر، گرائيدن بهر سوي
ز امواج خروشان، تندخوئي
ز روز و شب، دو رنگي و دو روئي
صفا از صبح و شورانگيزي از مي
شکرافشاني و شيريني از ني
ز طبع زهره، شادي آفريني
ز پروين، شيوه بالانشيني
ز آتش گرمي و دم سردي از آب
خيال انگيزي از شبهاي مهتاب
گران سنگي، ز لعل کوهساري
سبک روحي، ز مرغان بهاري
فريب از مار و دورانديشي از مور
طراوت از بهشت و جلوه از حور
ز جادوي فلک، تزوير و نيرنگ
تکبر از پلنگ آهنين چنگ
ز گرگ تيز دندان، کينه جوئي
ز طوطي، حرف ناسنجيده گوئي
ز باد هرزه پو، نااستواري
ز دور آسمان، ناپايداري
جهاني را بهم آميخته ايزد
همه در قالب زن، ريخت ايزد
ندارد در جهان، همتاي ديگر
شادروان استاد رهی معیری 1327

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

دل اگر از من گریزد وای من

غم اگر از دل گریزد وای دل

رهی معیری

درود بزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست

ما ز رسوایی بلندآوازه‌ایم

نامور شد هرکه شد رسوای دل

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درود بزرگوار
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست

خانه‌ی مور است و منزلگاه بوم

آسمان با همت والای دل

رهی معیری

🌹
-🌹
--🌹
---🌹
-----🌹
-------🌹
--------🌹
---------🌹
-----------🌹
-------------🌹

درود بانو
کيم من، دردمندي، ناتواني
اسيري، خسته اي، افسرده جاني
تذروي آشيان بر باد رفته
بدام افتاده اي، از ياد رفته
دلم بيمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد
بود آسان علاج درد بيمار
چو دل بيمار شد، مشکل شود کار
نه دمسازي، که با وي راز گويم
نه ياري، تا غم دل باز گويم
درين محفل چو من حسرت کشي نيست
بسوز سينه من، آتشي نيست

گنج منعم خرمن سیم و زر است

گنج عاشق گوهر یکتای دل

رهی معیری

در میان اشک نومیدی رهی

خندم از امیدواری‌های دل

رهی معیری