انسان تا قرن ها گمان می کرد که مسأله زوجیت و وجود جنس نر و ماده فقط در مورد بشر و حیوانات و برخی گیاهان مثل خرما صادق است.
امّا کارل لینه (1707- 1787 م) گیاه شناس معروف سوئدی نظریه خود را مبنی بر وجود نر و ماده در بین همه گیاهان در سال 1731 م ارائه کرد و مورد استقبال دانشمندان قرار گرفت.
سپس دانشمندان کشف کردند که ماده از تراکم انرژی به صورت ذرات بی نهایت ریزی که اتم نامیده می شود تشکیل یافته است و پس از گذشت مدتی مسأله زوجیت به همه اشیاء سرایت داده شد چرا که دانشمندان کشف کردند که واحد ساختمانی موجودات یعنی اتم از الکترونها (با بار منفی) و پروتون ها (با بار مثبت) تشکیل شده است.
ماکس پلانک فیزیکدان نامی قرن بیستم گفت «هر جسم مادی مرکب است از الکترون ها و پروتون ها.
البته در اتم ذرات سومی نیز یافت می شود که بنام نوترون خوانده می شود و از لحاظ بار الکتریکی خنثی است.
فیزیکدانان اخیر در دوران اتم ذرات بنیادی دیگری بنام «کوارک» () کشف کرده اند که ذرات تشکیل دهنده الکترون، نوترون و پروتون هستند و باعث به بوجود آمدن بار الکتریکی مثبت، منفی و خنثی در آنها می شوند.
قرآن و بيان قانون زوجيّت عمومى مخلوقات نظر قرآن در مورد زوجيّت عمومى مخلوقات چيست؟
زوجیت عمومی مورد اشاره برخی آیات قرآن در تمام مخلوقات می تواند یا به این معنا باشد که همه موجودات فراتر از حیوانات و گیاهان دارای جنس نر و ماده اند و یا به معنای زوج زوج بودن بسیاری از اصناف پدیده هاست، هم چون شب و روز و جنگ و صلح و خورشید و دریا و... . اما امروزه با پیشرفت دانش بشری و کشف این حقیقت که کوچک ترین اجزای تشکیل دهنده جهان یعنی اتم ها نیز از دو بخش الکترون و پروتون تشکیل شده اند می توان به تفسیر دقیق تری از این گونه آیات دست یافت.
در آيه 49 سوره ذاريات مى خوانيم: «وَمِنْ كُلِّ شَىْء خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ»؛ (و از هر چيز يك جفت آفريديم، [و اينها همه براى آن است كه] شايد متذكّر شويد).
در آيه 36 سوره يس مى فرمايد: «سُبْحَانَ الَّذِى خَلَقَ الاَْزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الاَْرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لاَ يَعْلَمُونَ»؛ (منزّه است كسى كه تمام زوج ها را آفريد، از آنچه زمين مى روياند، و از خودشان، و از آنچه نمى دانند)، اين آيه با وضوح بيشترى، گستردگى زوجيت را در گياهان و انسان ها و اشيايى كه از محدوده علم بشر بيرون است بيان مى كند.
بسيارى از مفسران، چون براى زوجيت به معناى حقيقى آن (دو جنس نر و ماده) در اينجا مفهومى نيافته اند؛ آن را به معناى اصناف مختلف موجودات جهان تفسير كرده اند كه به صورت زوج زوج در آمده است، مانند روز و شب، نور و ظلمت، دريا و صحرا، خورشيد و ماه، جنگ و صلح و غير اينها.
ولى امروز ما تفسير دقيق ترى براى اين دو آيه مى يابيم؛ چرا كه تحقيقات علمى اين حقيت را به خوبى اثبات كرده كه تمام موجودات جهان ماده، از اجزاى بسيار كوچكى به نام اتم تشكيل شده، و اين اجزاء كه در گذشته به عنوان موجود نشكن (اجزاء لاتَتَجَزى) شناخته شده بود و به همين دليل نام اتم (به معناى نشكن) براى آن انتخاب كرده بودند؛ با سر پنجه علم و دانش بشر، شكسته شده و انرژى اتمى و صنايع مربوط به آن از اينجا نشأت گرفت.
هنگامى كه اتم را شكافتند، آن را مركب از اجزايى كه عمدتاً الكترون ها ـ ذرات گردنده اتم كه داراى بار منفى الكتريسيته هستند ـ و پروتون ها ـ هسته اتم كه داراى بار الكتريسته مثبت است ـ يافتند؛ و به اين ترتيب معناى دقيق ترى از زوجيت در تمام ذرات عالم هستى، يعنى وجود دو شئ نر و ماده، مثبت و منفى، فاعل و قابل به دست آمد كه هيچ استثنايى نيز براى آن وجود ندارد.
جالب اين كه بعضى از مفسران بسيار قديم با الهام گرفتن از آيات فوق با صراحت گفته اند كه منظور از زوجين در آيات فوق همان جنس نر و ماده است هر چند توضيح بيشترى براى اين مطلب نداده اند.