پست های وبلاگ

درودبرشما جناب ناظمی ارجمند
بسیارعالی بودوشیرین این بحث

درود بر شما استاد ناظمی

درود استاد و پدر بزرگوارم..
استفاده بردیم از افکار ناب شما
شاد و ثروتمند باشید

شعر، مداد رنگی‌یی‌ست که به یک دنیای بی‌رنگ و بی‌روح، رنگ و روح می‌بخشد!
درود بر دوست گرامی جناب ناظمی
نبض قلمتان سبز🌿

فاطمه يعنی گل گلهای جنّات نعيم
منتشر عطر وجودش در فضای عالم است

ای که می گویی صفا در عالم ايجاد نيست
فاطمه از اول عالم صفای عالم است

گر همای رحمت عالم علیّ المرتضی است
فاطمه بنت الهدی فرّ همای عالم است

گر علی کشتی دين را ناخدايی می کند
فاطمه نوح علی و ناخدای عالم است

در مدینه فاطمه دارد محقر خانه ای
آن محقر خانه هم دارالشفای عالم است

🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️

میلاد با سعادت حضرت والا مقام زهرا ی اطهر ام ابیها مصداق حدیث لولاک و روز زن و مادر بر تمام سروران عزیز سایت وزین شعر ناب خصوصا بانوان گرامی فرخنده باد.

سید هادی محمدی

نمیدانم چرا اصطلاح ذهن شرطی شده ی کلام شما
بینهایت مرا به یاد ذکر سبحان الله می اندازد
و این برایم خیلی غیمتی ست و پایان دغدغه مندی تان را
نیک فرجام میبینم ان شاء الله

عاقبت به خير بشوید استاد

در کامنت بانو راحیل گرامی شعر سلمان هراتی مرا به یاد شعر ،
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار کفتری می خورد آب
یا که در بیشه ای دور سیره ای پر می شوید
یادر آبادی کوزه ای پر می گردد
.......سهراب سپهری می اندازد که سهراب پیامی روشن را به یکایک ما می دهد ، اما بعضی سهراب را محکوم می کنیم مثل احمد شاملو که دراین دوران جنگ وهلاکت وفقروفلاکت ونزاع و جدال متقابل بحق ویا نابحق باهم ! ، چرا سهراب به فکر گل آلود نکردن آب است !... اما پیام سهراب آنقدر روشن است که می توانیم علت وچرایی فقرو فلاکت و فاصله های مشمئز کننده طبقاتی ، زورگویی های بر علیه یکدیگر و تحمیل خود به دیگران و نتیجتاجنگ و کشتارهای بی هوده رادر آن ببینیم .افراط وتفریط های بشری تمام مصائب را بر علیه خود او بوجود آورده و آدم ها هرگز به دنبال علت وچراییِ این افراط وتفریط ها که جهان بشری را به قبرستان تبدیل می کند ، در خود نیستند ..... وهمیشه خودباخته وسرسپرده جاه طلبی و زیاده خواهی( یاهمان افراط و تفریط) خود اند که آن را در دوران معاصر در هرگوشه از جهان عمومی تراز گذشته می بینیم . رنج و دردهای بی درمان انسان معاصر نتیجه ی چیست ؟.... خدا با ماست ولی ما با خدا نیستیم !.. حقیقت هرگز از شاکله وجزء جزء وجود جهان هستی جدا نمی شود وتا جهان هستی وحود دارد ، حقیقت در جزء جزء وجود آن هست ولی باید ، حقیقت را ابتدا در خود و بعد در دیگران وسایر اجزاء جهان ، روشن بینانه وبا خوداگاهی و خودکاوی ، بطور ملموس وشهودی درک کنیم وببینیم ، که این ادراک ودیدن ، تمام زخم و آلام بشررا التیام بخشیده و شفا می دهد......پس بیاییم قدری روشن بینانه تر به آن بیاندیشیم .....

سلام
بانوی گرامی
همیشه جهان در مدار خودش بوده ولی آدمی درمدار خود مغایر با حقیقت وفطرت حویش چرخیده ، واین درد یک روز ودوروز بشری نیست امادردوران معاصر آدمی فکر می کند به یمن شگفتی های عقلانی دنیای بهتر ونیکوتری آفریده اما می بینیم اینگونه نیست چون حقیقت انسان چیز دیگری ست .
ماباید روزی به این امر مهم وحیاتی وسرنوشت ساز وقوف پیدا کنیم. هرکس خود و گروه خودش را برحق تصور می کند وحریف مقابلش را عین بطلان ونادرستی می پندارد که جدال و جنگهای خانمانسوز بوجود می آید ( امری که قرنها در یکایک کشورها جاری ست وفلسفه ی زندگی یکایک مردم را با پوشش های ملیت و قومیت و نژاد پرستی و غیره وغیره....ساخته است ). وقتی من ، خودرا برحق تصور کرده وطرف مقابلم را که ممکن است تفکری در تضاد بامن نیز داشته باشد ، ناحق ونادرست می پندارم از نظر وزنه او با من بدون یک گرم کاهش ویا افزایش وزن یکی ست . اگر من برحقم او نیز بر حق است واگر او را باطل فرض می کنم من نیز گرفتار باطلم . چون هر کدام در تقابل باهم دچار (خطای پنداربم ) که این مشکل تمام بشریت در زمین است . اما مشکل این است که هیچکدام _خطای پندار_ را در خود نمی بینیم وبرعکس دچار وخودباخته ی پندار خودیم که این فلسفه ای مغایر ودر تناقض با حقیقت ماست . وروزی می توانیم خودرا از بطالت رها سازیم که خطای پندار را در خود شفاف و روشن وبی پرده ببینیم وخودرا بی محکومیت دیگران از این زایش کور وشوم جدا نماییم.....

دزود و احترام جناب ناظمی
بسیار عالی و بود مطلب شما
با نظر شما موافقم.
****
حملِ از شعرچه گویم نشودبد بینی
چوخداگشته به نوعش کلمه گربینی
شعرِشاعرکلماتی زخطاب از نفسش
گوزبرهان سخنانی که کند تمکینی
هر وزین ازسخن أر شعروغزل پنداری
نشودشعر که مکتوب وسخن تضمینی
گوش داری گرت ازقصه کنم تشریحت
شعردرمکتب ماگشته ز بدعت بینی
هرکه دارد هدفی شعرو زمصرع بیتی
واژه ها یابد و معنا زپسش نظمینی
بهرشعری که گزینش زکلام هر ریزش
بعدِهرمصرع وبیتش به وزین تمرینی
تاکه شعری شدنش روزکه نه ده روزی
برپسندیده شدن سربه سرش تزئینی
فاقدازنقصوهجایش همه بریک فعلی
همچوشعری که زِخوانندِرسدتحسینی
شاعرش بودِسخنورنه که شاعرکیشی
سعی و جهدی زِهنر،علمِ هجا تدوینی
واژه بر شخص که شاعرزترین القابی
از سخن یاهدفی بوده ز وی تکوینی
نفس والهام بریّت که ورا بوده همی
بریقین دارکه شعرش نشود رج چینی
گرشهیران بزند حق زقلم مشعوری
شرح فرقان وحدیثش بشود تعیینی
«سلیمی»

سرافراز باشید 🌹🌹

سلام دوست گرامی
......
گفتیم ارتباط خدا باانسان ارتباطی جاودانه و لاینقطع و تفکیک ناپذیراست اما اغلب انسان ها ارتباط خود را با خدا قطع نموده وعقیده و باور ها و کلمه و بیان را جایگزین ارتباط حقیقی کرده اند ! چگونه است که آدمی ارتباطش را با خدا قطع کرده ولی ارتباط خدا با او قطع نمی شود ؟... قطع ارتباط انسان با خدا ، پنداری و خیالی ورویایی ویا پنداری ست نه واقعی ، چون هرگز ارتباط قطع نمی شود . آدمی اسیر وهم وخیال و رویا گردیده ودر سراب خیال و توهم دست و پا می زند وبه همین دلیل متوجه نفس خطای خود وارتباط جدایی ناپذیرش با خداوند نمی شود . آدمی برای خودش خدایی خیالی و رویایی دردوردست آفریده ، به همین دلیل دچار دروغ و خدعه و اعمال خطا و قهر آلود و خشونت بار برای رسیدن به وصال خدا می گردد وچون مقصدی روبروی فرد نیست همیشه دچار بطلان و خطا وگرفتار دفاع کور از فکر وپندار خویش می گردد ولی انسان تنها زمانی به معسوق حقیقی اش می رسد که به حقیقت خود دست یافته باشد وراه دیگری نیز برایش وجود ندارد ....

درود بر شما جناب استاد ناظمی گرامی
از افکار والایتان بهره مند شدم
پاینده باشید

درود بر استاد ناظمی گرانمایه
مطلب تفکربرانگیز و نکته آموزی بود. سپاس که نگاشتید و به اشتراک گذاشتید.
به مهر یزدان بمانید تا همواره ناب بیاندیشید و بنگارید.

آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیی
سلام و عرض ادب
درود بر شما
به قول سلمان هراتی
جهان، قرآن مصور است
و آيه ها در آن
به جاي آن كه بنشينند، ايستاده اند
درخت يك مفهوم است
دريا يك مفهوم است
جنگل و خاك و ابر
خورشيد و ماه و گياه
با چشم هاي عاشق بيا
تا جهان را تلاوت كنيم
چقدر این اعجاز مولانا مناسب الان من بود
موفق باشید استاد