دوشنبه ۳ دی
مروری بر زندگی و اشعار پروانه بیابانی
ارسال شده توسط لیلا طیبی (رها) در تاریخ : شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۰ ۰۳:۴۵
موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۱۷ | نظرات : ۰
|
|
پروانه بیابانی
استاد بانو، پروانه بیابانی یکی از شناخته شدهترین شاعران خطهی هرمزگان زادهی سال ۱۳۰۵ در بندرعباس است. ایشان تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر به پایان رساند و با ازدواج تحصیلات را رها کرد.
خانم بیابانی چگونگی شاعر شدنش را اینچنین بیان میکند: "در دوران کودکی رسم بر این بود که بچهها را به مکتبخانه میفرستادند. من نیز در آنجا علاوه بر فرا گرفتن قرآن، به شعر و ادب و داستان علاقهمند شدم تا جاییکه در سن ۸ سالگی کتابهای (یوسف و زلیخا) و (خرم زیبا) را مطالعه کردم. دقیقا از آن دوران به بعد سرودن شعر را آغاز کردم."
بیابانی گرچه سبک کهن را در شعرش دارد؛ ولی روح نوگرای او کلمات را آنقدر صمیمی و با باورهای امروز نزدیک میکند که فراموشمان میشود که در سبک کهن سیر و سلوک مینماییم.
وی غزلیات، دوبیتی، مثنوی و رباعیهای زیادی را سروده است.
▪︎کتابشناسی:
- پر پروانه - نشر کنکاش - ۲ شهریور ۱۳۸۹
- در گلستان محبت زخم و نیش خار نیست (در سه بخش غزلیات / رباعیات و دوبیتیها توسط خود شاعر به چاپ رسیده است.)
- قفس خاطرهها - نشر سپاهان دانش - ۱۳۸۷
▪︎نمونه شعر:
(۱)
خوشا از عشق تو سرشار بودن
به یادت تا سحر بیدار بودن
طبیبم گر تویی دارم تمنا
همیشه لذت بیمار بودن
***
خوشا در نیمه شبها با تو بودن
به وصفت این دوبیتیها سرودن
خوشا دروازههای رحمت تو
به روی هر خطاکاری گشودن
***
خوشا از عشق تو دیوانه بودن
به آن دیوانگی افسانه بودن
خوشا ای مشعل جاوید هستی
به پیش درگهت افسانه بودن.
(۲)
خوش آمدی ز ره ای نو بهار سبحانی
که جان به راه تو سازم ز شوق قربانی
بیا که سفره طبعم قشنگ و پر غزل است
برای آنکه تو هستی عزیز، مهمانی
به یمن مقدمت آنسان به دوست نزدیکم
که با خدا بکنم گفتگوی پنهانی
تو ای همیشه بهار، ای بهار جاویدان
که باغ عشق ادب را کنی گل افشانی
مدام نخل تو سرسبز باد و پر ز ثمر
که باغبان تو بوده است نیک انسانی
درود بر تو محمد(ص) که باغبان گشتی
به عشق پاک بر این بوستان عرفانی
صفای نام تو افطار روزه داران باد
که قوت برکت جسمی و راحت جانی
شمیم عطر وجود تو جاودانه ترین
چو آیههای کلام خدا به قرآنی
هزار شکر که بار دگر ز ره برسید
برای خاطر ما این بهار یزدانی
تو آن خجسته بهاری و ایمنی ز خزان
به چهار فصل طبیعت همیشه یکسانی
صفای محفل یاران فروغ رویت توست
بیا و خاطر «پروانه» کن چراغانی.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)
|
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
|
|
|
|
این پست با شماره ۱۱۷۰۱ در تاریخ شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۰ ۰۳:۴۵ در سایت شعر ناب ثبت گردید
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.