چهارشنبه ۶ فروردين
اشعار دفتر شعرِ شکوه شاعر میرعبدالله بدر
|
|
|
|
ای شوخ پری وحش کمی دلبری بکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب به دلم باز هوای تو نشسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغ دلم بی تو زرد و پاییز می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنشین کنارم با تو کمی درد دل کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغضم گرفته سخت باریدن دلم شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره چشم خیره شد به سوی یک تصویر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست وفا از ما بریدی؟ خوب کردی !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانه ی تو بسته به زنجیر می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیهوده چند جانبِ کوِیت نظر کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عشق تو جانا به خدا بال و پرم سوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه و پس کوچهِ ی تقدیر خم و پیچم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز یاد تو در خاطر ناشاد ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کوی تو افسرده و بیزار می روم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي شوخ فداي سر تو جان و تن من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل را به خنجر مژگان درید و رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تنگست، نمیدانم چو من تنگست دلت ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانا به خدا در ره عشق تو فنا من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق گر آتش زند، دل شود افروخته
برق نگاهی کند، خرمن جان سوخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما را به جهان تو یخن چاک کشیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کار زمانه هر که دیوانه تر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما داد کنیم و گـرچـــــه بیداد شود !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نقشِ رخِ تو چو مي رود از نَظَرم
از سَر به بَرم مي رود از بَر به سَرَم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" ای مرگ بیا که زندگی " کُشت مرا
سنگیست ز روزگار بر پشت مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از منزل وهم خویش پایین شده ام
یعنی به گمان شیخ، بی دین شده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانیم که خدا هر آنچه خواهد به جهان
انجام دهد کشد بسی خط و نشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو رفتی بی تو قسمت شد، هوس ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گردون میرسد آه دلم شب ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از دل نرود یاد تو بیرون نه و نه نه
لیلی رود از خاطر مجنون! نه و نه نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شادی به غم نگار بفروخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غوغای دل خود را،فریاد کنم ؟ یا نه
اندیشه صبر خویش، برباد کنم؟ یا نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان من ابریست هوایم گرفته است
از بس گریسته گلو ،نوایم گرفته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خویش رمیده ام من به کجا رسیده ام
من به کجا رسیده ام، کز خویش رمیده ام
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
به نام خدا 
مهرداد مانا
مسعود مدهوش( یامور)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
مهدی بدری ماشمیانی(دلسوز) 
منوچهربابایی 
