جمعه ۵ بهمن
اشعار دفتر شعرِ محبتانه شاعر سیدمهدی حسینی فرد
|
|
شب زیر پر مشکی چشمان تو آقا
یوسف ته آن چاه زنخدان تو آقا
آهو شده ام تا که به دام تو بیفتم
صد مرد
|
|
|
|
|
چشمان از خود راضی و بیمار داری
یک روسری لبنانی ِ گلدار داری
اصلا گمانم دختر ِ چنگیز هستی
دور و ب
|
|
|
|
|
تقدیم به همسران مدافعان حرم
گفتم خودم روی سرت قرآن بگیرم
شاید کمی از عطرتو سامان بگیرم
می خندم ام
|
|
|
|
|
دوست دارم اخم را با خنده ٔ پنهانی ات
دوست دارم شرم را در چهره ٔ عرفانی ات
باز باران شعر را از ع
|
|
|
|
|
پشیمونم،پشیمونم ازاینکه
خودم رو توی چشمات خُرد کردم
یه جوری زندگیم بر باد رفته
که هر لحظه بمیرم
|
|
|
|
|
با اجازه از خدا و پادشاه لوکشف
در جواب دولت آل سعود بی شرف
قبله ام رسما به جای کعبه تا روز ابد
می
|
|
|
|
|
جز حسین ابن علی زیبا نگاری نیست نیست
جز حسین ابن علی دلدارویاری نیست نیست
هرنفس دیدم در ای
|
|
|
|
|
معرفت دُر گرانیست به هرکس ندهند
غنچه را در بغل ساقۀ هر خس ندهند
دورم از کرببلا و به خودم می گویم
|
|
|
|
|
قـلـب مـن در سینه رویای پریدن داشت و...
چشــم من دنبال تو مـیل دویدن داشت و...
دیدمت بعد از سه سال
|
|
|
|
|
سرباز یعنی زنده ای در گور باشی
سرباز یعنی از حرم هم دور باشی
سرباز یعنی مرز مهران یا شلمچه
با کوه
|
|
|
|
|
بازم بلبل هوای یاسمن کرد
ولی رخت سیاهش رو به تن کرد
ببین دستای خون آشام پاییز
چه کاری با فل
|
|
|
|
|
از این روزای تکراری از این تقویم بیزام
حسابش رفته از دستم نبودنت رو بشمارم
همیشه تا زمین خوردم کم
|
|
|
|
|
مگر چیزی ز من مانده که بی رحمانه در خوابم
شبیه دزد می آیی هر آنچه هست برداری
منم با اندکی شعر و نف
|
|
|
|
|
شبیه برگِ خشکیده توی دستای طوفانم
من اون(*شهریوری) هستم که تو چنگال آبانم
دارم خَم میشم از کوهی که
|
|
|
|
|
به هر در میزنم اما،یه جای کار می لنگه
یه چیزی از درون داره،بامن بی وقفه می جنگه
به هر در می زنم شا
|
|
|
|
|
توی خواب التماست میکنم شبها
میمیرم بی هوای تو بمون پیشم
یه جوری زندگی از یاد من رفته
که حتی تو حی
|
|
|
|
|
بی خبر از شهر من،رفتی،سفر کردی لجن
چشم امید مرا با گریه تر کردی لجن
سال نو هم لعنتی با یاد تو زهرم
|
|
|
|
|
آغوش قبرم داره سمتم باز میشه
فصل جدید زندگیم آغاز میشه
|
|
|
|
|
بالطف تو هم قافیه شد زائر و شاعر
از خیر نگاه تو شدم شاعر و زائر
بر روی بلیط سفرم حک شده این بار
ا
|
|
|
|
|
اگه چوب خطم پره , لااقل
منو با ندیدن عذابم نکن
جدایی ازت نقطه ضعف منه
منوبا جدایی خرابم نکن
نه
|
|
|
|
|
حتی نفسهام بی تو بوی مرگ میده
تنهایی می تونه منو از پا د
|
|
|
|
|
ناز شستت ملک الموت چه غوغاکردی/
طـرب آورده ای و میکده بر پا کردی/
شــــــــــاه کــــــــــار ِ هن
|
|
|