جمعه ۳ اسفند
اشعار دفتر شعرِ دخترها هنوز... شاعر شرمینه بهاروند
|
|
|
|
مرده ریگ روح من .........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگرچقدرفاصله هست میان دل و دست ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناگهان خودراکبوترمی کنندنامه ای دست اهالی می دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من سبزسبزبودم ،درزردسیر،اما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدر برگشت
با آستین خالی
نه دستان پر.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معنی دوست داشتن . به هیچ زبانی نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پاییزی ترین فردادلم خوش می شودامشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزها رابی کبوترهایمان سرمی کنیم
تاکه می چرخنددراطراف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمهایم بسته می شود
وقتی میان چنارعباس علی
و پنجره فولاد
رابطه ای نمی بینم .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عمرمستعاربوده است اختیارمن
خوبی اگربه همینهاست بدشوم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک اتفاق بی صداشاید
درآسمان بی شهاب افتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و مثل تو ،باشکوه
بی تا و بی تاب
باغیرت و عظمت ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ساحل سنگی بیا ،مثل بشرمراببوس!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردی که درخودبرف و بوران حمل می کرد
مردی که بر ماه و ستاره چنگ انداخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چاقو تیزکن !
برو
چهل تکه دلم
هنوزجادارد
چینی بندزن بیاور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمه ای ،هرچندپادرکفش دریا می کنی
آستین ساحل است این جا که ماوا می کنی .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بین من و تو نقطه کوروعددی نیست
من چشم توبودم که عصای ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبها از آسیاب افتاده اند
سالهااماتودرراهی هنوز.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگذاشتی آخرنظری داشته باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد بهار واعتدالم را بگیرد
در آخر اسفند حالم را بگیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه هستی موج سایق نیستی
تخته پاره ! توکه قایق نیستی
|
|
|
|
|
زیب
م فریاد(محمدرضا زارع)
محمد شریف صادقی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
ابراهیم کریمی (ایبو) 
بس
رسول دبیر (نافذ) 
