ترانه ام باش

ترانه ام باش.

صبح است بیا، ترانه ام باش.   /     پایان غم شبانه ام باش.

صبح است ، فلک گشوده  بازو.   /     خورشید، به روی شانه ام باش.

محبوب تر از تو کس، ندارم.   /     محبوب ترین  به خانه ام باش.

با باد بیا غزل بخوانیم.   /     موجی به برِ کرانه ام باش.

ای دایره خط شو تا نهایت.   /     تاریخ شو، هم فسانه ام باش.

گنجی تو، که قدر خود ندانی.   /     پیش آی و سرِ خزانه ام باش.

هرکس که نکوهشت کند ورا گوی،   /     مضروب به ضرب تازیانه ام باش.

پیش آی و به هر غزل، ترانه ،

آوازه عاشقانه ام باش.

امیر حسین مقدم.

شنبه 14 بهمن 1391