غزل

درود فراوان بر شاعر گرامی جناب مهدی محمدی.

غزلتان پر بود از تشبیه های نو، استعاره های دلنشین و آرایه های ناب دیگر، زبان شعرتان دلنشین و دوستانه بود .
با عرض پوذش ؛این کمترین با اینکه در جایگاه نقد نیستم اما در بیت های سوم و پنجم ایرادات وزنی کوچکی به چشمم خورد :

با دروغ و نفی واقعیت رسیدم؟ نه

وزن شعر " فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فع " (بحر رمل) است . اما واژه "واقعیت" در این بیت از وزن خارج شده.

تلخ بودم آنچنان تلخ با غربت نفسم

در این مصراع نیز واژه "تلخ" اضافی است و وزن شعر را به هم زده .

البته به جز این دو ایراد عروضی کوچک اشکال دیگری به چشم این حقیر نخورد و در مجموع ، شعر شما بسیار زیبا ، دلنشین و جذاب بود .
با عرض پوذش مجدد ، باز هم درود بر شما ، از غزلتان لذت بردیم ، امیدوارم همچنان با اشعار زیبای شما لذت ببریم

قلمتان مانا

سلام بر دوست گرامی ام جناب نورالهی نازنین

البته به پای شما نمیرسم در تشخیص وزن . اما متوجه خروج این کلمه ی /واقعیت/ از وزن نشدم

با - دُ - رو - غو = فاعلاتن / در هجای پایانی رکن مصوت کوتاه به بلند تغییر پیدا کرده که در حوزه ی اختیارات شاعرست

نف - یِ - وا - قع = فاعلاتن
یَت - رِ - سی - دم = فاعلاتن
نه = فع ( اینهم با ملفوظ نمودن "ه" و در چارچوب اختیارات اتفاق افتاده



اما در مصرع دیگر که اشاره کردید حقیر نیز هم مانند شما واژه ی تلخ ( دومین تلخ ) را در چارچوب رمل ندیدم که شاید با توضیح خود جناب محمدی و یا دوستان دیگر توجیهی بیابم .


و قطعا شما برای هر دو مصرع که ایراد گرفتید دلیلی دارید و محض یاددهی به بنده که زیاد با افاعیل سر و کار نداشتم خوشحال خواهم شد اگر بیشتر توضیح بدهید . و امیدوارم گفتگوی ما دو نفر برای باقی دوستان هم مفید واقع شود . بشخصه خود تشنه ی دانستنم