سرمستی

در تغزل
آن دم که ز شوق لب من حال تو آشفت
مستی چو گلی ناز به چشمان تو بشکفت
زد ناله خواهش ز صدای تو جوانه
آن ناله به گوش دل من سرّ تو را گفت
چشم و لب و دستان و نفس های من و تو
جوشید به همدیگر و از عشق بشد جفت
شد تیره دو چشم تو و آن روی دلارا
چون ماه به پشت شب گیسوی تو بنهفت
در باغ تنت قله آن دشت بلورین
صد بوسه تب دار مرا خوب پذیرفت
می سوخت چنان سیم تنت در دل کوره
چون شاهد مستم در معنای تو می سفت
مرغ سحر آن دم به سر شاخه بنالید
چون ناله مستانه تب دار تو بشنفت
مهدی چه عجب بود در آن حال که فتنه
در چشم نگار تو به صد شعبده می خفت

مهدی رستگاری
بیست و چهارم فروردین سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
سیزدهم آوریل 2021 میلادی