بگذر از این شب تردید

بگذر از این شب تردید                   

که ویرانه می کند

خواسته هایم را

دیوار سکوتم

آجرهای فریادم را

به تولدی دیگر آبستن است

من با صدای جغدی نمی هراسم

ویرانه سالهاست مکان من است

لباسهای تنگ احساسم

تنم را چنگ میزند

دلم در طوفانی از آرزوهایم

بر امواجی از آشوب سوار

چشمانم روز و شب  در انتظار

خواب سهم من نبود در تنهایی

هوشیاریم خمیازه می کشد

خسته ام

سالهاست لبخندی به فریب چهره ام

که بگویم من منتظرم

و انتظار چه تلخ ،شیرین می شود

وصل همیشه از دور لبخند میزند...

سعید مطوری/مهرگان

از دفتر تنهایی