«بابا، تو غم مخور که همه‌ش خوب می‌شود!».

این دوری‌ها به سینه‌ام آشوب می‌شود.

یادی ز خاطرات تو مصلوب می‌شود.

با یاد آن عزیز وَ در ماورای عشق،

بیچاره‌ی پدر که چو یعقوب می‌شود.

فاصله‌ها که موی پدر را ربوده‌اند

از دست غصه‌ها بنگر چوب می‌شود.

دیگر برای فاصله‌ها گپ نمی‌زنم،

این آخرین ترانه که مکتوب می‌شود.

دیشب الهه آمده، بر گوش من بگفت:

«بابا، تو غم مخور! همه‌اش خوب می‌شود».

الهه-دخترم