عادت

عادت 
من از اینکه به تو عادت نکنم می ترسم
اینکه بیزار تو باشم به سحر می ترسم
یا که دائم نگران باشم از احوال بدت
روزگارم چوشبم؛ تیره شود میترسم
بسکه دنیای تو؛ دنیای مراکرده خراب
من ز ویرانه ی آباد خودم می ترسم
چشم بربندی وپا در سفر بی خبری
من زدنیای تو بیرون بروم می ترسم
من دیوانه پریشانِ  ؛ پریشانی تو
که اسیرتوی دیوانه شوم می ترسم
ازمن ساده که تو ساده چنین می گذری
گذرم از تو واز ساده گیم ؛ می ترسم
خوب من بودی وافسوس که خوبی گذراست
شوم آئینه ی رفتارتو  ؛ بد ؛ می ترسم
بخت اگر تیره وتار است به امروز چنین
من ز فردای تو ؛ فردای خودم میترسم

حمیدرضا نصرآبادی(طوفان)