کار جهان

ای خسته بگو محرمِ اسرار جهان کو؟
ما راه نبُردیم به رهی شاه جهان کو؟
اسباب بزرگی همه در بار خَران است
پس آن همه هوشیاری و احرار زمان کو؟
مَظلوم در این عالمِ مَستی به فَنا رفت
پَس آن همه مَردانگی و رادِ مَهان کو؟
ظالم به شَرارت شُده سَربارِ دو عالم
غارت شده مظلوم، دو چشم نگران کو؟
یاران همه رفتند از این کهنه خرابات
یک جرعه شراب و مِی ابروی کمان کو؟
پیرانِ مُغان در پی آتش بدویدند
آتشکده خاموش شده پیرمغان کو؟
پاییز نمایان شده و فصل دل انگیز
باران شده آغاز ولی جوی روان کو؟
گرگی بدریده ست تَنِ نازک برّه
من در عَجبم گله رها گشته شبان کو؟
در بیشه نشانی ز غزال و کهری نیست
صیاد پریشان شده آهوی دوان کو؟
شیران همه در دام و شغالان همه مستند
در کار جهان در عجبم مهر و نشان کو؟

#فریبا_محمدی_یزدی