محبت

نیکوست انکه نیکی کند

دست ابلیس را دور سازد
صدقه،رسم فرشته هاست

عشق، میان دست هاست

تجمل گرایی زندگی دنیا 
فاصله انداخته بین ما
منم که به فکر خویش
پی ان موفقیت بیش

کره ی خاکی، برایتان باد
کوچ دنیا ،برای ذات اباد

به پا خیزیم در پی ،هدفی
تا دهد صاحب بنده ،برکتی
ز یک دست گره ای باز نگردد
آدمی را همین محبت میسازد
این منطق به دور زجهل بیگانه
انکس که ندارد هیچ چاره 
سهل نیست، ملاقات ملکوتی
تا که نگیریم ،دست اسیری
مملو گشته غم دنیا
بهر این خود خواهیها
گر شاد نگردد طفلی
نگردد کس در اوج کبیری
همه ز خاکیم و موجود
 ز کجا امده این همه مغرور
خداحافظ رفیقی که دنیا داری
نداری جایی در کلبه ی خدایی
بیا تا  که شویم آزاده
ز بهر این چهار خانه
راز هایی نهان  دارد،صاحب  دل
عظمت خداست، این و همان دل