ناگزیری

خودت هم دوست داری این که از من ناگزیری را
اسیران گاه عاشق میشوند حال اسیری را
تو میمانی و میمانم که میدانی و میدانم
که کودک ها نمی‌بخشند دندان های شیری را
مرا آزاد تر کردی به هر شکلی و تغییری
درون دست هایت میدهی یادم خمیری را
بیا همراه من در زیر باران یادمان باشد
که گاهی آسمان هم دوست دارد سر به زیری را
به غیر از حسرت و دوری از جمع رفیقان چیست؟
که من از نوجوانی زیستم دوران پیری را
و هم پایت دویدم تا تبسم کردی و گفتی
خودت هم دوست داری این که از من ناگزیری را