این همه مودبانه تا حالا شعر نوشتیم ،،،
با ترانه و شعر و غزل خودمونو کشتیم
هی طعنه شنیدیم بازم هیچی نگفتیم، ،،،
تا یه وقت کسی فک نکنه ما هم پلشتیم
اما خداییش از اولش ما حالیمون بود، ،،
گفتیم که نگن سر اونا ما کلاه گذاشتیم!
از اولشم نفهمیدیم کی به کیه این جا ؟
از خوب و بد زندگی که خبر نداشتیم ،،
تاسرمونو چرخوندیم افتادیم تو تسبیح
گفتیم لا اقل تو تسبیحا دونه درشتیم
گفتن پسره شعر میگه، ،، کارش درسته!
ما هم گوشمون دراز میشدهی مینوشتیم
می گفتن اگه بدی کنی میری ،،،تو جهنم
خب لعنتیا،، خوبیا رم ترشی گذاشتیم ،
هر وقت یه نفر میگفت چراوضع خرابه؟
بعدش دیگه اصلا جای اعتراض نداشتیم
همچین به ماها گفتن زیبایی به تقواست!!
انگارخودشون خوشگلن و ما همه زشتیم
انقد که ازاین هوری واز منفی ۱۸ما شنیدیم
دیگه ازدواجمونم واسه ی بهشت گذاشتیم
اما جدیدا میگن اون دنیا، ،، توی روز قیامت
همه هوریا رو شوهر دادن چون دهه شصتیم
میگم اگه دلخور شدین از راهی ،،، ببخشید!!
خواستیم حالمون عوض بشه اینا رو نوشتیم
دلنوشته ای دیگر از... راهی...
تقدیم به همه دهه شصتی ها...