نیمه شب

خواهم امشــب بروم

امشب آخرین شب اسـت

کوچه ی بن بسـت هـم

نتواندم جلودار شـود

 …

امشبم برجا نیست

 من شهابی شده ام

آسمان را پاره پاره،

خط  به خط خواهم کرد

آسمان وآُسمانی

 نتواندم جلودار شود

… 

خفته ام،

آتشفشان کهنه ام

 که هزاران سال است

زیر لب میغرم

امشبم،قصد هلاکت دارم

انفجاری از سر

کوه و کوهستان هم

نتواندم جلودار شود

 …

امشب،همچون تیری

بی صدا،شلیکی

نه  کمانی و،نه حتی آرش

نتواندم جلودار شود

… 

امشب اما تلخ و سخت

نیمه شب خواهم مرد

وین خداوند توانمندت هم 

نتواندم جلودار شود

 …

باید امشب بروم

نیمه شب نزدیک است

...