سی چه مندم وا غصه ها خومه تک

درود بانو
بسیار زیبا و خاطره انگیز بود
دستمریزاد

سلام
اینقدر به زبون بختیاریها آشنا و عاشقم که تصمیم گرفتم شعر را برای دوستان ترجمه کنم ، اما دیدم خود شما زحمت آنرا کشیدید . من لک کرمانشاهم اما بعلت سالها زندگی در مسجدسلیمان و ایذه و باغملک و دزفول و قلعه خواجه و ... با فرهنگ غنی بختیاریها کاملا آشنایی دارم و حتا بچه هامو با آهنگهای زنده یاد مسعود بزرگ کردم و بارها هم بر سر مزارش در غربت و یادواره اش در تاراز رفتم
بهرحال سپاس فراوان دارم از انتشار این اثر

‍ سلام به شکلی که
از زبانِ ناگهانیِ اتفاق
نیفتاده است

سلام به اندازه‌ای که
حلاوتِ اندرزش
از حماسه‌ی‌ یادِ نامِ اوست

سلام به دفعاتی که
پلک از عکاسی ماه وتالابِ خواب
برمی‌گردد
وَ رویِ روحِ خورشیدِ بیداری را می‌بوسد

سلام به اَشکالی که
کِیف می‌دهد به هندسه‌ی ابعاد
به مهندسیِ اضلاع
به درجاتِ مدرجِ زوایا

سلام به جنسِ کلامی که
تَر می‌بوسد
تُرد می‌خندد
تازه می‌گوید
طعنه نمی‌زند
متهم نمی‌سازد
متلک نمی‌پَراند
بر طبلِ رسوایی نمی‌کوبد،
وَ تقوایِ تیله‌ی چشم‌ها را
از سبز و آبی گرفته
تا سیاه وخاکستری دوست دارد
وَ مؤمن بر بالِ کبوتر است

سلام به ابر وقتی‌که
می‌گرید
به موج وقتی‌که
به اوج می‌رود
به دریا وقتی‌که
به آغوشِ ساحل می‌پَرد
به جنگل وقتی‌که
سرِ گنجشگکان را به زانو می‌گیرد
به کوه وقتی‌که
دردِ بی آشیانیِ عقاب را تسلا می‌دهد
به آتش وقتی‌که
قلبِ داغِ تنگش به‌حالِ زمین می‌سوزد
وَ گرما می‌بخشد
به باد وقتی‌که
در گوشِ درخت
گوشواره‌‌ای از شعر آویزان
یا نغمه‌ی داوودی می‌خواند
به سنگ وقتی‌که
ناقوسِ خاموشی‌اش را جار می‌زند

سلام به رسالتِ قاصدک
به نبوّتِ اطلسی
به پیغمبریِ پوپک
به پیغامِ هدهد و کوکو

سلام به سلامتِ خورشید
به عافیتِ ماه
به رفاقتِ ستاره
به کهکشانِ راه شیری

سلام بر هرچه وآنچه هست،
نیست
بوده است
خواهد بود
پدید آمده
یا جدید می‌آید

سلام به تو
عشق
خدا
وَ زندگی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضالاهیجی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

درود فراوان سر کار خانم کیانی ادیب فاضل وگرانقدر
بسیار زیبا ودلنشین وسرشار از صداقت ومهربانی وخاطره انگیز
دستمریزاد
مسرور ومستدام
در پناه حق
ایام بکام
🌷🌷🌷🌷

سلام و دورود خانم
بزرگوار کبانی
زیبا از گذشته

درررود
بسیار
زیبا
و
عاااااااالی


*_꧂🌸☘️჻*
🌸 🌿 *꧁꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭꯭🌸_____*
☘️჻🌸🌿

سلام
باز هم هزاران درود
بر شما شاعر و استادگرامی
بسیار پرمعنی وزیبا سرودی

درود برشما استاد بانوی ارجمند کیانی میترا
عزیز وبزرگوار
چقدر زیبا وعالی این خاطرات گذشته را وصف
کردید واقعا حیف از زمانی که گذشت همه
پاکی صداقت بود . خیلی زیبا سرودید
اشعار ناب شما زنده کننده خاطرات است وزیبایی
درونش پر از احاس و زیبایی عالی بود
موفق باشید و سر فراز

درود بر شما مهربانوی نازنین قلمتون مانا

سلام ودرود استاد عالیقدر بانوکیانی عزیز
بسیارعالی وزیباست
موفق باشید

سلامی دیگر
و سپاس از سروده‌تان.
برخی واژه‌هایِ بکار رفته در این شعرتان هم با ما مشترکند:
زنگل ← زنه‌گل zǝnǝ-gal: گروهِ زنان، زنان؛
ووریس ← در گیلان: ویریس viris = وریس vǝris = در تنکابن: ورس veres: ریسمانِ بافته از کاه و مویِ بز و... در زبانِ اوستایی: ورسَ varǝsa و در زبانِ پهلوی: وَرس۫ wars به معنی "مو" است. یکی از معانیِ ارویس هم ریسمانی بافته‌شده از مویِ گاو است و شاخه‌هایِ برسم را ـ در آتشکده ـ با آن به‌هم می‌پیوندند: "وش ارویس از دستِ اسوباران گرفت و زور به ارویس (کرد)؛ وش هیچه از چاه بالا هیخت." (کارنامۀ اردشیر بابکان)؛
آرمون ← در شرقِ گیلان: اَرمُون armôn: آرمان، ارمان، آرزو، حسرت = مازندرانی: آرمون ârmun (در پازند و فارسی هم به همین معانی است).
باشید و بیافرینید.