سنگ صبور

دروداستاد استکی بزرگوار

سپاس از حضور پر مهرتان

مقصود ناجی عصر است که هجرش درد و حضورش دواست

پاینده باشید

سپاس بانو کاسیانی بزرگوار

منت بر من گذاشتید بانو

مهرتان افزون

بانو قشقایی گرامی

لطفتان را سپاسگزارم

دلتان شاد و غمتان بر باد

درود بانوی عزیز

در کلبه دل رونق اگر هست از اوست
درمان و دوای شافی درد هم اوست

سپاسگزار حضور سبزتان

درود بانو آهنگران

لطفتان پاینده

با آرزوی سلامت و سعادتتان

درود و سپاس بیکران جناب صادقی عزیز

البته که حضرت حافظ تکرار شدنی نیست و البته که این حقیر گردی از پای او هم نتوانم بود . اما مشق عشق میکنم به سیاق بی مثالش تا التیامی بر احساسات جوشان درون باشم .

گذشته از اینها نه که من ، بلکه دیگرانی هستند که قلم معجزه گرشان ، افکار و اندیشه های والایشان و طبع لطیفشان نشان از ماندگاری روح زنده و بیدار ادبیات فاخر این سرزمین دارد
که گاه به زبان پیشینیان و گاه به شیوه نوین امروزی جلوه میکند.

در آخر به قول سلطان غزل

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد

ممنون و در پناه حضرت حق