رفت...!

درود بزرگوار
بسیار زیبا و جالب بود
مزین به نقد نافذ جناب لاهیجی عزیز

درودبرشما
زیبا بود

درود بر شما قلمتان ماندگار

سلام
عرض ادب

اثر شما تاثیرپذیر از ردیفی زیباست اما چند نکته باید لحاظ شود تا غزل شما مجال شعر را پیدا کند!

اول اینکه
وقتی ردیف طویل المنظر است و کثیرالبیان، باید هر بیت مجزا، غیراز ارتباط عمودی دارای صور خیال افقی نیز باشد که به ردیف شما بیاید و رخ زیبایی بنماید!

دوم اینکه
قوافی در اثر شما با اشکال روبرو هستند فی المثل درد با گر، زد با درد و... مقفا نیستند!

نکته سوم
شکست وزنی ست که با قریحه سماعی شما امید به بهبود آن می رود!

نکته آخر
بهتر است آنچه را می سرائید را بعد از انشا به حالت نثر بنویسید تا ببینید آنچه در اثر است آیا با آنچه تراوش ذهن شما بوده یکی ست یا خیر که خدای ناکرده دور از ذهن نباشد! مثلا \"تا خداحافظی گر هست تو داری میری\" معنی ندارد و گنگ و نامفهوم است چون به یقین آنچه اندیشیده اید را نتوانسته اید بر ورق بنویسید و این ضعف تألیف است و اشکالی مضاعف بر ایراد عروضی، البته در ردیف هم بین دوستان شاعر اختلاف نظر است در ردیف \"تو داری میری\" میری محاوره است و اکثر شعرا و ادبا استفاده از الفاظ ترانه گونه و تن به محاوره دادن در شعر کلاسیک را جایز نمی دانند

حلال بفرمایید صراحت لحن حقیر را اما خیانت است تعریف بیجا بقول جناب صائب

صائب دوچیز می شکند قدر شعر را

تحسین ناشناس و سکوت سخن شناس

سیدمحمدرضالاهیجی
از هند

درود
من از احساستون در شعر لذت بردم
صد افرین

جالب و زیباست

با غرض سلام
غزلی دلنواز وشورانگیزی خواندم
درود برقلم توانا وشیرین شما

درود
زیباست