سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        رفت از دست

        شعری از

        نسرین علی وردی زاده

         از دفتر رنگ صدا نوع شعر سپید
        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۹ ۰۲:۵۷ شماره ثبت ۹۳۰۷۵
          بازدید : ۴۱۲   |    نظرات : ۱۰
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر نسرین علی وردی زاده
        آخرین اشعار ناب نسرین علی وردی زاده

        پوسید...
        این بار به جِدّ...
        پرده هم حتی!
        هنر کمرنگ شد
        ذوق با همان لطافتِ همیشگی، گوشه‌ای خزید
        بوی تدفینِ قریحه آمد
        پشتِ دودِ نفرت انگیزِ سیگارِ زمان...
        چشمهٔ اشکی جوشید
        خطری خُرده گرفت
        در پسِ بوته‌های ترقی...
        کودکِ احساسِ دختری ترسید
        غربتی حاشا کرد
        این را که نبوده اصلاً!
        واژه‌ای ناله نمود:
        کو گوشی که حواسش با من؟!
        وای!
        شعری زیرِ شعله‌هایِ خاموشِ خاکستر ماند
        شاعری ناقوسِ نحسِ مرگ شنید
        کوچه‌ای بی وجدان خالی شد
        خلوتی سَرَک کشید
        تیک تاکی خاموش شد
        یک نفر رفت از دست!
        بر سرِ یک ساعت، زد پیروی کند این بار از من
        دیده‌ای شد بیدار
        قلمی ناله نمود
        قدحی خالی گشت
        قدمی لغزید از پی یار
        کاتبی هم برخاست تا بپرسد از ما:
        با که باید بگوییم این سخن؟!
        عشق را با کدام «عین» باید نوشت؟!
        دل را به چند باید داد؟!
        زشت را با کدام توان باید پرت کرد...
        تا نیابد زیبا را هرگز؟!
        در پسِ چهرهٔ هر زندگی، نقابی زنده است!
        و تهِ هر کوچهٔ این شهر...
        بن بستی رو به گورستان باز است!
        آن جا که تجلی مرده
        و مرده‌ای زنده به گور می‌کشد آرام نفس!
        باید آری باید...
        اشک بریزیم اندک
        تا برای لحظه‌ای خالی شود دل‌ها از غم
        کو؟
        نمی‌بینم من!
        به کجا رفته لبی آذین شده با لبخند؟!
        کجاست دلی ز فراغت سرشار؟!
        من گشتم، نبود!
        شما هم نگردید که نیست!
        شاید باید لحظه‌ای ایستاد
        بی خیال شد به باد و طوفان!
        از برِ غم، با چشمِ بسته گذشت
        و انتهای راه، امّید به دست، منتظرِ خدا ایستاد
        باید خیس شد زیرِ بارانِ عشق
        باید در ایمان غلتید
        باید قدرِ آخرین برگِ پاییزی را دانست
        و به رویِ اولین شکوفه‌ها هم خندید
        باید غصه را همراهِ یأس، بقچه نمود
        پشتِ کوهستانِ بی نام و نشانی پرت کرد
        باید از عمرِ یک قاصدک، درس گرفت
        اندکی تأمل!
        لحظه ها لطفاً ایست!
        بگذارید که بخوابد ساعت
        چشمِ من بیدار باش
        قدرِ این وقفه، دانست باید
        این لحظه، لحاظِ یک عمر باشد شاید!
         
        ۳
        اشتراک گذاری این شعر
        ۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        طوبی آهنگران

         ،

        آرمان پرناک

         ،

        مجید آبسالان

         ،

        محمد باقر انصاری دزفولی

         ،

        نسرین علی وردی زاده

         ،

        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۰۸:۴۹
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و شورانگیز بود
        موثر و پر معنی
        "عشق را با کدام «عین» باید نوشت؟!
        دل را به چند باید داد؟!
        زشت را با کدام توان باید پرت کرد...
        تا نیابد زیبا را هرگز؟!" خندانک
        نسرین علی وردی زاده
        نسرین علی وردی زاده
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۱:۰۰
        درود متقابل استاد استکی عزیز!
        نظر لطف شماست. بزرگوارید!
        ممنون از نگاه گرانقدر و حضور سبزتان!
        سپاسگزارم🌹
        ارسال پاسخ
        طاهره حسین زاده (کوهواره)
        طاهره حسین زاده (کوهواره)
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۵:۴۸
        سلام نسرین بانو خندانک

        سن گوول کی گولومسون باهار فصلی یای اولسون
        عشق اولکه سی سنله ایاق هر سِئل سارای اولسون(بداهه)


        قشنگ بود ولی در کل غمگین بود

        دنبال لبخند نگرد چون به قول خودت نمیابی اش بلکه خودت درهرشرایطی لبخند بزن تادر دیگران انعکاس لبخندتان دیده شود

        سلامت باشید و سرافراز خندانک خندانک
        نسرین علی وردی زاده
        نسرین علی وردی زاده
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۶:۴۲
        سللم بانو کوهواره عزیزم!
        سلامت و سرافراز باشید

        بداههٔ‌تان حالم را خوب کرد مهربانو
        ساغ یاشیاسیز! سلامت اولاسیز! چوخ ممنونام.
        نظرتان برایم بس ارزشمند است بانو!
        سپاس از نگاه لطیفتان🌺🌹🌺🌹🌺🌹
        ارسال پاسخ
        طوبی آهنگران
        طوبی آهنگران
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۰۹:۰۲
        سلام خانم علی وردیبسیار زیبا سروده اید
        شعری زیر شعله های خاموش خاکسترماند
        شاعر ناقوس نحس مرگ شنید
        دورود بر شما
        نسرین علی وردی زاده
        نسرین علی وردی زاده
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۱:۰۱
        سلام مهربانو آهنگران!
        سپاس از نظر ارزشمند شما!
        لطفتان برایم ارزشمند است بانو!
        ممنونم🌷
        ارسال پاسخ
        آرمان پرناک
        آرمان پرناک
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۰۹:۲۰
        ...
        ذوق با همان لطافتِ همیشگی، گوشه‌ای خزید
        ...
        شاعری ناقوسِ نحسِ مرگ شنید
        کوچه‌ای بی وجدان خالی شد
        خلوتی سَرَک کشید
        تیک تاکی خاموش شد
        یک نفر رفت از دست
        ...
        عشق را با کدام «عین» باید نوشت
        ...

        چقدر زیبا و روان سرودید.
        انتخاب بند مورد علاقه واقعا برایم سخت بود
        لذت بردم از نقش قلمتان
        درود بیکران بر شما
        __________ خندانک
        نسرین علی وردی زاده
        نسرین علی وردی زاده
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۱:۰۳
        درود متقابل جناب پرناک!
        نظر لطفتان است.
        مفتخرم نمودید.
        نگاهتان برای بنده گرانقدر است.
        سپاس از وقتی که گذاشتید. واقعا ممنونم🌺
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        محمد باقر انصاری دزفولی
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۱:۲۰
        سلام وعرض ادب
        زیبا وبامحتوا بود
        بزرگوار دانا
        درودتان باد
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        نسرین علی وردی زاده
        نسرین علی وردی زاده
        سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹ ۱۳:۰۲
        سلام جناب انصاری!
        سپاس از نگاه شما و گرمای حضورتان!
        متشکرم که وقت می‌گذارید.🌹🌹🌹🌹
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۱۴ ساعت پیش         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        دیروز         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        جواد کاظمی نیک

        یار غم چه یار شاد چه چه چه چه آخرش هم چه
        شاهزاده خانوم

        گفتم ساز رفتنوووو کوکش نکن اون موهای نازتو تو کش نکن ااا انقده تو چشم نرو اون چشای خوشگلو از من دورش نکن ااا آدم بدای دورتو که دور نکردی چقد بهت گفتم محل نده تو گوش نکردی
        طاهره بختیاری

        دربند چشای تو شدم خوشگل دلبر اا درگیر صدای تو شدم با اون همه آهنگ اا بداهه گ
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        دائماً زنده است مادرجان ااا چون شهیدانِ ایزدِ مَنّان ااا بداهه آبجی عزیز روح مادرمان شاد
        شاهزاده خانوم

        دی بر سر مرده ای دو صد شیون بود ااا امروز یکی نیست که بر صد گرید ااا روحشان شاد باز اردیبهشت اومد و خاطره فوت مادرم زنده شد

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0