آشوب

درود بانو
شورانگیز و زیبا بود

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
استادعزیز
سرودنی هایت زیباست
خواندنش در دل رویاست
مانند درخت سرو
پابرجاست
هر مصرعش یک دنیا
با منعاست

بسی زیبااااااااا

سلام ودرود بر شما
بسیار زیبا سرودید بانو

زنده باد طبع لطفتان

سلام بانوجان
درودتان
احسنت بسیار زیبا وقشنگ سروده اید
درپناه حق باشید باخانواده آمین خوشبختی نصیبت آمین
زنده بادزندگی🙏🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

درود بسیار بر شما شاعر گرامی
بانوی بزرگوار، مهربانو علی وردی زاده

اجازه بدهید حدس بزنم، شما در آغاز، بیت نخست را سروده اید، سپس قافیه ی ((سفر)) به ذهنتان خورده است و آنرا برای بیت پایانی مناسب دیدید(که بنده نیز در شرایطِ مشابه، همین کار را انجام می دادم)

وزنِ این سروده:
مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
که با یک جستوجوی اینترنتی، این شعر حافظ بدست می آید.
الا یا ایها الساقی ادر کأسا وناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

به باور بنده بیتِ نخست، در سطح خیلی بالاتری نسبت به دیگر بیت ها بسر میبرد. (از نظر معنایی و ریتم و آهنگ و کیفیتِ واژه های بکار رفته)

به دور از تعارف، بنده سروده ی زیبایی در این شعر می بینم(بیشتر بخاطرِ موضوعِ متفاوت و تازه ی آن)، که با شکیباییِ شاعر، رفته رفته نمایان خواهد شد.
پیروز و پایدار باشید.

درود برشما بانوی گرانقدر 🌹بسیار،بسیار زیبا👏👏👏 پاینده باشید 🌹

درود سرکار خانم شعر زیبایی از شما خواندم

درود نسرین عزیز
بسیار عالی
قلمتان سبز و مانا

ولی چون مریم قدیس ز رسوایی حذر کردم
شاه بیت غزلتان این مصرع بسیار زیباست.

سلام مهربانو
بی نهایت زیبا



همیشه قلبِ من می‌گفت: برو در جمعِ این مردم!
ولـی چـون مریـمِ قـدیس ز رسـوایـی حَذَر کردم

یکی فرهادِ تنها بود که خود را پرتِ کوهش کرد
که خود را پرتِ کـوهـش او وَ من از او بَتَر کردم