شعاع شوق من بهرش بلند است
به کامم ذکر حق ، بهتر ز قند است
تمام آدمیان ذکرش بخوانند
که آواز بنی آدم ، بلند است
٭٭٭
اگر دستت دراز و پاي لنگ است
برايت راه حق ، بسيار تنگ است
كجا بـتوان روي در راه سختي
كه باريكست وسخت وپُر زِسنگ است
٭٭٭
هر چه در آن راه ، توان من است
صحبت آن ، نطق و بيان من است
در يَمِ توحيد ، بُوَد راه من
شبنـم درياش ، به جان من است
٭٭٭
بهاي مهربانـي با خداي است
كـز اول مهربانـي از خداي است
خداوندي كه بـر ما مهربان بود
هنوزم مهرباني اش ، به پاي است
٭٭٭
در اين آسودگي ها صد صفايي است
صفايش بهتر از صد مُلك شاهي است
صفات حق ره آسودگي شد
صفات شيطنت را بي وفايي است
٭٭٭
همين ملك خدا از بهر ما هست
همان باغ جنانش بهـر ما هست
كه در ما يك طريق شيطنت نيست
طريق ما زِ شيطانها جدا هست
٭٭٭
در آن ملك خدايي جاي ما هست
نداي اين زِ اول از خدا هست
ندايـش را پيمبـرها شنيدنـد
اگر از ما وفا ، بر آن ندا هست
٭٭٭
حسن مصطفایی دهنوی
بسیار دلنشین و زیباست