در طلب یار

در طلب روی یار، دیده ی سر چاره نیست          دیدن رویش بجز، از دل و از ناله نیست
چون طلبی وصل او، مستی و هجران بجو         مستی او از غم است، از می و از باده نیست
هجرت از این بادیه، سوی نیستان بکن              کویِ نگاران در این شهر و در این خانه نیست
حج و عبادت فقط، در حرم و کعبه نیست         خار مغیلان و سنگ، شرط ره است، ساده نیست
عاشق رویش شدن اول صدها بلاست             مطلع پُر غصه ایست قصه و افسانه نیست
عشقِ چو فرهادها، معنی‌عشقست و بس         هر هوس خسروان، شیوه ی مستانه نیست
غمزه ی آتش زنش خرمن دلها بسوخت             محفل انسش ولی بسته به بیگانه نیست
در برهوتی که نیست صحبت دلدار ما              دل نسپاری که دل، لعبت بی مایه نیست
در ره او رهرو باش، ساعی و جوینده باش         رهرو پی مقصد است، ساکن این خانه نیست