شور و شیرینم

شور و شیرینم
ای خفته در آغوش رویاهای دیرینم
ای آتشین بیت غزل های نخستینم

کی میکنی پروای آه سینه سوزم را
کی میدهی پیغام لطف و مهر و تسکینم

آغاز و فرجامی ندارم جز خیال تو
صد آسمان در جستجوی ماه و پروینم

مریم ترین عطر نجابت را به تن داری
ای سنبل آشفته در سیمای نسرینم

با هر تب و تاب نگاهت ناز می ریزی
در خلسه ی تنهائی شب های بالینم

قند لب سرخ نمکسود تو سهمم نیست
عمری هنوز آواره آن شور و شیرینم

با من چه کردی هیچ میدانیکه با یادت
جز حسرت و غم گرد خود چیزی نمیبینم

حالا که تقدیر مرا درد فراوان است
بهتر که از چشم پر آشوب تو بر چینم

یک یک تمام قصه ها را با تو رو کردم
تک تک نمودی غصه ها را بار خورجینم