پاییزِ افرا

پُرشد تن اَفرا هم از برگ های سرخ وزرد

سلام و درود بانو، شعری به واقع زیبا و قشنگ، آراسته به زیبایی های معنوی و لفظی و بهره گیر از وزن
روایت گونه از برگ درخت با درخت

یک برگ ‌در آب چشمه ، تصویر زردش را دید
از لمس این حقیقت، غم در وجودش پیچید
رو کرد به مادر با عشق :
گفت ای تاب وتوانم!
ازمن نگیر آغوشَت ، بی تو نمی توانم
مادر به رویش خندید، اشکی زچشمش لغزید
گفت ای فرزندِ پاکم ، تقدیر ندارد تردید

همچنین بهره گیری از ظرفیت موسیقایی واژگان و تلنگر زدن در عمق ذهن مخاطب
تقدیر و تردید!

در این جهان ، هرفصلی
دارد دلیلی محکم !
هم بهار پر شور و هم این خزان پر غم

غم و محکم قافیه که موسیقایی مناسب را فراهم می کند برای زدن این تلنگر

و شعر حکیمانه و آموزنده با زبانی ساده و بی پیرایش بیان شده است
درود به شما
قلمتان ماندگار و زرنگار