دل کندن

دل کندن از عشقت آسان نبود ، کندیم
در باغ ِ آسایش ، دور از تو ، در بندیم!
یاللعجب ، خنده با گریه ممکن شد!!
با چشم هایی که خیسـند ، می خندیم
آنچه گسستی تو ، آسان و بی پروا
با دیگران ، روزی ، صد بار می بندیم!!
تا پا کشیدیم از یک قصه ی عشقی
خود را به دریای ِ صد غصه افکندیم
انگشت نمای خلق گشتیم بعد از تو
گویی که ما برف ِ کوه ِ دماوندیم!
شیرین ما بودی ، ای همنشین خوب
از این قِبَل ما نیز شیرینتر از قندیم!