درخت، باران، آفتاب

چه میشد اگر
رودخانه ای می گذشت
از میان گل های قالی.
و هر وقت از گندیدن خود خسته می شدم،
با پاهای برهنه،
دل به آب می سپردم.
چه میشد اگر
پنکه سقفی
بادهای وحشی کوهستان را
بر کاج های روییده بر میزم می ریخت.
کاش سنجابی بودم،
بر شاخه ی بلوطی پیر.
و جهانم خلاصه میشد
                 در درخت
                          باران
                             و آفتاب