زمستانِ هیچ

درود
متوجه منظورتان نشدم

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
شاعر گرامی
به شعرت نظری کردم
شوق و شرر ی کردم
شیرین شکری کردم
گلزار ثمری کردم

درود بر شما
"ابرها
چون گهواره ای نعش زمین را
بغل گرفته اند"
دنیا دورِ سر من میگرده، طوری که انگار ابرها(که وجودشون بارانی بودن و خزان و غمگین بودن رو هم تداعی می کند) گهواره ای برای زمین شده اند، پس انگار دنیا رو زیر و رو میبینم!

"ایستاده ام و از دور نگاهت می کنم"
شاید بخاطر اینکه حق ندارم به تو نزدیک بشم، شاید صحبت از عشقی ممنوعه است.
"قطار"
" بی هیچ صدایی"
(بی هیچ سر و صدایی! یا من اینقدر احساساتی شده ام که حس شنوایی ام از محیطِ اطراف بریده و در عالم دیگری ست، یا همه ی آنهایی که در ایستگاه اند غمگین و ساکت اند و یا این اتفاق در یک ایستگاهِ خیلی خلوت رخ داده است.
"تورا با خود می برد"
اگر واژه ی "قطار" و عبارتِ "بی هیچ صدایی" رو از "تو را با خود می برد" جدا فرض کنیم، آنها میشوند توصیفِ صحنه و این عبارت "تو را با خود می برد"، فاعلی دارد که نامش آورده نشده است، مثلاً می تواند نفرِ سومِ این شکست عشقی باشد!
"آه که این زمستان
دست از سر تقویم بر نمی دارد"
حتی شاید این زمستانِ جدایی وسطِ یک تابستان رخ داده باشد. فصل سردیِ این جدایی همیشه در تقویم به یادگار می ماند. و شاید پس از این جدایی، همه ی فصلهای تقویم زمستان شده اند!
"دلم با هیچ دوستت دارمی
گرم نمی شود"
و در این زمستانِ همیشگی، دوستت دارم های هیچ کسِ دیگری نمی تواند دلِ سرمازده را گرم کند.
مثل همه ی شعرهاتون تلخ بود
شیرین کام باشید

سلام دست شاعر و منتقد هر دو مریزاد ... حرف دارد این شعر . در اسرع وقت مزاحم خواهم شد