سبقت

انقدر سبقت گرفتی در محبت از همه
شد کمانی قد تو دیدی که محنت از همه
محرم راز
محرم رازی در این بیغوله یک دم داشتم ؟
همچو آهو در بیابان دلم گمگشته ام
نعره مستانه
کم بزن نعره مستانه حیا کن ای دل
منکه آخر ز غم تو به خدا میمیرم
دل
عمری از ما نگرفتند سراغی به قفس
تا که رفتیم شدند مرثیه خوان دل ما
قفس
سوختم آخر چو شمع نیمه جان اندر قفس
تا که پیدایم کنند گردی نماند از من دگر
افسانه
قصه و افسانه ام اندر جهان ای همرهان
لیلیم مجنون شدم این بوده تقدیرم کنون