نه ندیدم

نه؛ندیدم

نیازم چون به یار افتاد یاری را ندیدم

به صحرایی که سوزد چشمه ساری را ندیدم

 بهاران هم دمیدندوشکوفه ها شکفتند

وهرگز میوه ها بر شاخساری را ندیدم

کجایید ای به میدان کرامت تک سواران

دراین میدان ردَ پای سواری را ندیدم

وبارانی که شویدچرک دیبای دلم را

وبرگیرد زچشمانم غباری را ندیدم

به تالاری که آثاری زعشق وصلح دارد

درآن تالار غیراز یادگاری را ندیدم

فقیران را بسوزانند در فقرو فلاکت

هواداری که دارد جز شعاری را ندیدم

درآن باغی درختانش بدون برگ وعورند

زمستان پایداراست و بهاری را ندیدم

به پیش سیل  خونهای خروشان شهیدان

به دست کس بغیراز شرمساری را ندیدم

گذر باراستی از رود مواج سیاست

محال است وبرایش من گداری را ندیدم