چله نشین

جانِ‌من وطاقِ دو ابروی تو
بُرده‌دلم ،پیچشِ‌گیسوی تو
هوش،زِ من‌می‌بَرَدای‌ماهِ‌من
یک نگهی تا که‌کُنم‌سوی تو
می‌شـود آرام دلِ تَنــگِ من
سربگذارم چو به زانـوی تو
تا که بیــایی و نگاهت کُنم
چله نشینم ، به سرِ کوی تو
هیچ نگنجدبه غـزل‌های من
وصفِ تمـاشـای گُلِ روی تو
نیست‌نوایی‌به‌جهان، بهرِمن
چون‌سخنِ‌دلکش‌ونیکوی‌تو
نامِ تو ، بیت‌الغـزلِ شعرِ من
باز چوحامی شده‌جادوی‌تو