کو نشان از راستی؟!

کو نشان از راستی
•¤¤◇◇●◇◇¤¤•
برده اند از یاد خود رسم کیان خویش را
می شمارند ابتدا سود و زیان خویش را

جای یاری کردن و دلداری قشری ضعیف
اولویت داده اند امن و امان خویش

زآن که آسان تر شود راه فرار و اختلاس
ساکن خارج نمودند خان و مان خویش را

این دو رویانیکه داد از حق مردم می زنند
سنگر از ایمان نهادند آب و نان خویش را

با دوصد نیرنگ و سالوسی گرفتند منصبی
لاف خدمت کرده اند ورد زبان خویش را

دست تزویر و ریا را سمت مردم داده اند
تا که بگشایند از آن درب دکان خویش را

در میان فصل تحریم زمستان چون کلاغ
پر نمودند از نجاست چینه دان خویش را

از وزیر و از وکیل و قاضی و بازرگان
کم نداده پیش ملت ارمغان خویش را

عده ای زالو به تاراج وطن افتاده اند
تا که فربه تر نمایند جسم وجان خویش را

پا به روی هرچه انصاف و شرف بنهاده وُ
کرده اند از دوش مردم نردبان خویش را

کو عدالت کو صداقت کو نشان از راستی؟!
کو که بگشاید کسی راز نهان خویش را؟!