بیمار

تا نگاهت میکنم حرف از نجابت میشود
هر کجا پا میگذارم از تو صحبت میشود

می توانم با سکوتم آبرو داری کنم
ناجوانمردانه چشمانم قضاوت میشود

ظاهرا دلدادگی مانند هر جرمی دگر
ارتِکابَش خیر تکرارش حماقت میشود

راه دارد دل به دل قدری دعا کن جای من
هر دعایی در دلت باشد اجابت میشود

رغبتی داری به من مانند پیراهن به تن
از دلم ضربانِ تکراری نصیبت میشود

ابتدا یک دکمه وا کردی سپس آغوش را
مُردَنَم تدریجی و قسمت‌به‌قسمت میشود

قبل مرگم چند باری کعبه را دیدم ولی
با طَوافَش حقِّ من کامل رعایت میشود

عشق از حد بگذرد معنا نمی گیرد زمان
تا توهستی دیده بی‌دقت به ساعت میشود

شک ندارم روز محشر لحظه‌ای حاضر شوی
با حضورت در قیامت هم قیامت میشود

گفتَمَت آشفته ام با شانه درمان کن مرا
با خودت گفتی که بیمارم بدعادت میشود