سوگوار

                         سوگوار

اشک  می غلتد  به  روی  گونه  بی مادرم
شد  تهی  از   باده   هستی  تمام   ساغرم
بر سر و بر  پا زنم  هر دم برآرم سوز و آه
آه  دیدی که چه  شد آخر چه آمد بر سرم
حسرت یک بوسه دیگر به دست و پای او
می گدازد عمق جان خسته  و بال و  پرم
ای دریغا  شد ز  دستم  فرصت بوییدنش
رفت من هم تا ابدچون مرده ای خنیاگرم
سوگوارم   سخت   آری   سوگوار   مادرم
هم  گواه  آن  سرشک جاری و  چشم ترم
سوخت مغز  استخوانم ز آتش بی مادری
بر  نیاید  دیگر   امیدی  از  آن  خاکسترم
سوگواری   می کنم    آری   برای   مادرم
داغ  بر دل دارم  و خاک  فراوان بر سرم