رازدل

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود

زیباست
ای کاش مصراعهایش از جدا میشد تا زیاییش چندین برابر میشد

درود بر شما
⚘⚘⚘
با اجازه این سرودهء زیبا را به تفکیک ابیات درج می کنم که زییاییش چشم را نوازش کند
🌷🌷🌷
در دامن صحرای غم دل می دهدتسکین من
بر دیدهء گریان او دردی بوَد از کین من

من مانده ی این خلوتم باخاطرات عاشقی
فرقی ندارد زندگی یامرگ در بالین من

یادآور غمها شدی گل واژه تنها شدی بر جان من آتش زدی ای ماه فروردین من

زندانی روی توام عاشق به گیسوی توام
از عشق خود طردم مکن ای خاطر شیرین من

دل در فراقت می تپد روحی ندارد جسم و تن
در سینه پنهانم مکن ای گوهر سیمین من

از چشم گریان دلم دردی رسد بر پیکرم
داغی بزن بر زخم تن ای شاخه نسرین من

من در قفس زندانیم دور از رخ انسانیم
آزاد کن این بنده را ای سرور آئین من

نام تو آرامم کند با شاخهء طوبای خود
راه وفا بر من نما از کسوت دیرین من

انسان نخوت در تنم زندانی پیراهنم
رخت صفا پوشان مرا ای سوره یاسین من

نوری زِ ایمانم بده در عرصهء نامردمی
تا ره گشاید معرفت در این دل چرکین من

#رحمان_حیدری
🌷🌷🌷

استاد اخباری عزیز
خیلی از عزیزان کماکان با زبان سعدی و حافظ شعر میگویند شما که پیشکسوت هستید تذکر دهید

شعرحافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین برنفس دلکش وطبع سخنش