متهم

سلام استاد غزل
ارزشمند و آموزنده و عالی و پارادوکس پرداز
مرحبا
بسیار دلنشین بود و بلندمعنا و چندبارخوانده ام دلسروده ی زیباتان را

خیلی دوست داشتم که درباره معنای کلمه (کافر)هم چند کلمه ای بنویسم ولی به دلایلی که خودهم واقفید خاموشی راترجیح می دهم .
اما درباره ی ساختارِ شعرِ (سه گلشن) بانظر استادزارع موافقم زیرا این نوع ساختاربندی یعنی همان ( آغاز و متن و پایان ) نمیتواند جدید باشد و نمیتواند ابداعی به نظربرسد چون از قدیم در شیوه ی نگارشِ تمام متون از قبیل (شعر باانواع قوالبش و نثر باانواع قوالبش مقاله و پایاننامه گزارش و ..‌. الی آخر) اعم از تمام نوشته ها دارای اصل (مقدمه + متن + موخره ) است حالا هرکدام به نوعی و چیدمانی . ولی شعر و قالب سروش ابداع استاد مهدی رضاپور است که درهمین سایت هم فعالیت گسترده دارند .امیدوارم اسم شریف شان را اشتباه ننوشته باشم.


و اما در باب تهمت و افترا و کنایه که از مضمون های شعرتان هم هست واقفید که متاسفانه ایرانی جماعت اغلب راحت ترین راه را برای دردِ دل و فرونشاندنِ آتشِ سرکشِ درونش انتخاب می کند؛ بنابراین غم به دل شریف تان راه ندهید و هرکس هرچه گفته یقیناً انعکاسی از درونِ خود را گفته که دلِ آیینه ی شما یاهر منطوقی از جامعه که درشعرتان مورد نظرتان است و به هر ترتیب مورد اتهام قرارگرفته است ؛ تنها و فقط روشنا وجلوه ی خودِ گوینده بوده است و به قول معروف یگانه خداهم هرگز پرونده ای را مردم دست و پاکنند نمیخواند و ورق نمی زند.پس دلشاد باشید که نظر خدا جز نور و رحمت نیست و نخواهدبود .
والله اکبر من جمیع و احکم الحاکمین و ارحم الراحمین و عزیزالرحیم

گُلهای جهان عطرِ نَفس های حضورند
صَد اطلسی (احساسِ خدا) قبضِ غرورند
در نقشِ تمامِ رُز و آلاله و نرگس
لبخندِ محبت به جهان ... بَسطِ شعورند

بداهه

یاالله

بسیار زیبا و مبین مشکلات جامعه بود

درود برشما
زیبا قلم زدید

من متهمم حکم دهیدم به رهایی

زندانی اویم ببریدم به جدایی

بندم بگشایید و بگویید که آزاد

جانم برهانید که دل گشت فدایی

از کوی غمش جول و پلاسم به در آرید

دستم بکشید و برسانید به جایی

از خاطر من هیچ نپرسید و نخواهید

من هیچ نکردم به دل خلق جفایی

محکوم کنیدم به فراموشی ایام

تا یاد نیارم چه کشیدم ،چه بلایی

زنجیر نگاهت به دو دستم زده ریشه

این جان من و جان تو و عشق خدایی

شعله

این شعر بداهه نیست ولی شعر خودمه

زیبا سرودید استاد
امیدوارم هیچوقت هیچکسی سیبل تهمت کسی نباشه

درود بر شما سروده ای زیبا و قابل تامل بود جدا از قالب که من زیاد اطلاعی ندارم ولی بسیار دلنشین بود احسنت بر شما

درود جناب اسماعیلی 🌹
بسیار زیبا احسنت 🌹

زیباست
درود

درود ها
بسیار زیبا سروده اید
سربلند باشید

درود فراوان بسیا ر نغز ودلنشین🌷
ادیب فرزانه
پاینده در پناه حق 🌷

سلام بر راجی عزیز
آفرین بر این استعداد و توانایی
هرچند هنوز طبعم با این قالب سازگار نیست ولی استعداد شما ستودنی ست
زنده باشید

همیشه میهمان دل نوشته های زیبایتان هستم
قلمتان رقصا
هزاران
درود برشمابزرگوار

درودبرجناب راجی بزرگوار
درقالب سه گلشن هم بسیارعالی نگاشتید واین نشان ازتوانایی واستعدادشماست بسیارزیبا ودلنشین بود

سلام و درود و ادب و احترام خدمت شما جناب راجی عزیز

بسیار لذت بردم ...

زنده و پاینده باشید .

درودها تقدیمت دوست خوبم

درود جناب راجی
زیبا سرودید

درود جناب اسماعیلی عزیز
مضامین و نوع پردازش شما در اشعارتان طراوت خاصی دارد.
جاودانه بمانید

درباره ی قالب سه گلشن نیز همان طور که می دانید،
ممکن است هر سخن درست و حسابی، سه بخش آغاز و متن و نتیجه را داشته باشد. حالا این امتیاز سه گلشن است یا خیر؟
به گمان حقیر، امتیاز است؛ چراکه این ساختار سه گانه ی مطلوب بلکه حتمی را بطور مهندسی شده در طبقه بندی خود دارد
و مثل خودرویی است که جولان بهتری به هدایتگرش می کنید.

ببینید: در همه ی قالب های دیگر شعری، تفکیک این سه بخش مستقیما برعهده ی شاعر است و خودِ قالب شعری تقریبا هیچ کمکی نمی کند؛ اما در قالب سه گلشن، خودِ قالب شعری، این طبقه بندی تفکیک شده را در اختیار شاعر قرار می دهد و او را در پردازش بهترشعر، کمک می کند.

ویرایش پیام قبلی:

... که (قدرتِ) جولان بهتری به هدایتگرش می دهد.

سه گلشن و تفاوت های آن با دیگر قالب ها

از تفاوت های سه گلشن با برخی دیگر از قالب های برجسته، می توان به این موارد اشاره کرد:

در غزل، همقافیه بودن همه ی مصراع ها باعث ایجاد ملایمتِ خلسه آوری می شود که در بسیاری از مواقع، وجود ردیف، این ویژگی را تقویت می کند و این، یکی از دلایل محبوبیت غزل برای بیان موضوعات تغزّلی است.

در قصیده، این همگونیِ قافیه ای معمولا با واژگان مطنطن و حماسی همراه شده، در خدمت مدح و گاهی برخی موضوعات دیگر قرار می گیرد و زحمتِ فراز و نشیب دادن به قسمت های شعر فقط بر عهده ی توانایی شاعر است؛ به این معنا که قالب قصیده، کارِ شاعرِ خود را از لحاظ قافیه بندی، آسان نمی کند .

با این حال، قالب قصیده از لحاظ موضوعی(و نه قافیه بندی) مددکار خوبی برای شاعر خود است؛ چراکه بخش هایی را به ترتیب در اختیار شاعر خود قرار می دهد؛ یعنی با در نظر گرفتنِ بخش های تشبیب( همان تغزّل و نَسیب)، تخلّص، متن اصلی(مدح ویا موضوعی دیگر) و دعای جاودانگی – که به ترتیب در قصاید سنّتی می آمده اند و می آیند- شاعر قصیده سرا، کلیشه ی مناسبی برای قرار دادن مطالب و مضامین خود در اختیار داشته است و دارد.

در قالب قطعه، عدم قافیه مندی در اولین مصراع، تنها تفاوت مهم ساختاری این قالب با قالب های غزل و قصیده است و شاید همین مقدار تفاوت، عاملی بوده است برای مناسبتِ بیش ترِ قطعه برای پردازش موضوعات اجتماعی، سیاسی و ... .

ساختار قالب سه گلشن، خیلی بیش تر از غزل و قصیده، تنوع در فراز و فرود را به خود راه می دهد؛ به طوری که در هر قسمت از قالب سه گلشن( آغازگر، متن و پایانبخش) قافیه بندی جدیدی را می بینیم؛ پس قالب سه گلشن، آن حالت خلسه آورِ غزل را – دست کم با آن شدت- ندارد و مثل قصیده، متمرکز بر مدح و وصف کسی و چیزی نیست.

به این دلیل و یا از جمله به این دلیل، سه گلشن، قالب مناسبی برای سرایش اشعار اجتماعی، سیاسی و ... است.

بعضی از امتیازات قالب سه گلشن در مقایسه با غزل

1- در تاریخ ادبیات فارسی به گمان قوی، هیچ قالبی حتی تا به امروز به محبوبیت غزل نبوده است؛ با این حال، زیبایی غزل تا حدود زیادی به دلیل توانایی های شاعران غزلسرا بوده است که توانسته اند غزل خود را به خوبی شروع کرده، ادامه داده و به نتیجه برسانند؛ اما خود قالب غزل چندان تفاوتی در آغاز و میانه و پایان خود ندارد جز این که در آغاز، هر دو مصراع بصورت همقافیه اند و در ادامه فقط مصراع های پایانیِ هر بیت، قافیه مندند؛ پس تفاوتی مربوط به ویژگی های قالب شعری بین میانه و پایان غزل نیست.

سه گلشن، هر سه رکنِ تکمیل کننده ی قالبی مهندسی شده را داراست: آغازگر+ متن اصلی+ یاپان بخش (نتیجه گیری).

2- وجود هر سه قسمتِ آغازگر، متن اصلی و پایان بخش در قالب سه گلشن علاوه بر این که شکل منظم و حساب شده ای به این قالب بخشیده، الگو و کلیشه ی مفیدی را نیز برای شاعر فراهم می آورد تا بتواند بیت اول شعر خود را به عنوانِ اسم و عنوان و مقدمه و یا بطور کلی به عنوانِ آغازگر آن بیاورد و در ادامه، خودروی شعر خود را به سمتِ قسمتِ متن اصلی شعر برانَد و سرانجام، با پیچیدن در آخرین تغییر مسیر، به سوی نتیجه گیری و پایان بخشیِ شعر، منتقل شود.

قالب سه گلشن، چنین چارچوب، الگو و کلیشه ای را برای شاعرِ خود فراهم آورده است؛ اما در غزل تقریبا تمام این زحمات بطور مستقیم بر دوش شاعر است و خودِ قالب غزل، کار چندانی برای شاعر در تفکیک آغاز، ادامه و پایان شعر نمی کند مگر در بیت اول که هر دو مصراع را همقافیه می آورند .

3- گاهی شاعر، بیت اول غزل را خوب شروع می کند و ممکن است آن بیت آغازگر حتی شاهکاری ادبی باشد؛ اما در ادامه ی غزل، به دلیل سختی قافیه یعنی محدودیت واژه هایی که می توانند بعنوان کلمات همقافیه در غزل بیایند، آن شاعر نمی تواند کلمات مناسبی بعنوان همقافیه بیابد و احتمالا غزلش را نیمه کاره رها می کند. در چنین مواردی هم تبدیل غزل به سه گلشن، بسیار راهگشا خواهدبود .

4- سه گلشن هم از نظر طول عروضی مصراع ها و لَخت ها (با پذیرش هر یک از شکل های عروضیِ سنتی و نیمایی) و هم از نظر قافیه بندی (عدم تحمیل قواعد کلیشه ای و انعطاف ناپذیر در قافیه سازی که گاهی باعث قربانی شدن معنا و مضمون به نفع پردازش قافیه می شوند)، برخوردار از استانداردهای شعر نو می باشد و از طرفی با ترجیح (ونه اجبار) بر پذیرش قافیه ای از نوع غزل، برخوردار از برخی تجربیات شعر سنتی است و از منظری دیگر، با داشتنِ مهندسیِ کاملِ سه رُکنی خود یعنی استفاده از بخش های آغازگر، بدنه و پایان بخش،

برخوردار از منطقی و استاندارد است.

ویرایش خط آخر پیام قبلی:
برخوردار از شیوه ای منطقی و استاندارد است.

درود و سپاس فراوان از همه ی مخاطبان این پیام ها و درود و سپاس ویژه تقدیم دوست گرانقدرم، شاعر توانا،
جناب اسماعیلی(راجی)

... درود
این افراغ
تمام اندیشه بود ...

درود و سلام خدمت دوست عزیزم گفتنی ها رو دوستان گفتن بنده هم یادگرفتم و هم از طبع لطیف شما لذت بردم.سلامت و سرزنده باشید

سلام دوست گرامی
این سروده با قالب خود زیبا و ابتکاری ست...

سلام عزیز بزرگوار ...بهره مند شدم ......... درپناه خدا

درودهاااا
زیبا بود
سبک خوبیست

سلام راجی عزیز
از خوندن شعرتون لذت بردم به خصوص از کنایه ها
تصاویر قشنگی رو به کار بردید هر چند من از قالب تازه چیز زیادی نمیدونم ولی خیلی خوب بود دستتون درد نکنه
موفق باشید برادر گرامی

سلام ودرود استاد گرانمایه
باز اذعان به عدم سطح سواد این حقیر نسبت به سبک سرایش
شما انتخاب سوژه سروده تان دلپسند و جذاب بود
دست به دعای نیل به اهداف اساتید اهل قلم جون جنابعالی هستم
پیروز و سربلند باشید
🌷🌷🌷🌷🌹🌹🌹🌼🌼🌼

درودها شاعر گرامي استاد راجي فرزانه
بسيار زيبا قلم زديد دستمريزاد .نگاهتان زيباست مثل اشعارتان
پاينده و سلامت باشيد

انشا تلله که جاودانه خواهد شد دورود بر شما

سلام ودرود بر شما جناب اسماعیلی گرانقدر

احسنت ،سروده ای زیبااز قلمتان خواندم

به امید دنیایی عاری ازنیرنگ

موفق باشید

سلام و درود شاعر گرانقدر
زیبا و اهنگین و در نوع خود بدیع سروده اید
سبک جالبیست

سلام و درود
جناب اسماعیلی عزیز در این قالب نیز بسیار زیبا سروده اید

چه شد آن طفل کولی را مثال طلخکی دیدم
مگر از یاس تو دورم که جای گریه خندیدم
درود استاد
سروده ی زیبایی بود
شاد و سربلند باشید

درود بر شما شاعر گرانقدر

بسیار زیبا

عالی بود دوست عزیز

مانا بمانید به مهر

سلام
خیلی خوب بود
کاش نگارش و چیدمان خطوط باز تر بود
من برام مهم شعره ....نه شکل و قالبش......از نظر شعر اون بچه ی که مادرش مرده بود خیلی خوب بود
ولی

ولی مهندس شعر را ان هم در چهار خط خیلی دوست ندارم
مثلا در همین بچه ی مادر مرده اگر ادامه میدادید درون مایه خوبی بود
البته نظر شاعر خیلی اصل است .
دوبیتی معمولا جهت ایجاز مطلب بین عرفا رایج بود و در اصل ضرب المثل هایی بود که کم کم از زبان محاوره به دیوان های شعر خزید.
حالا ایجاز گویی با توجه به کمبود وقت مردم حاضر خیلی مد شده و در سپید با عمق بیشتر در حال پیشرفت است .در کل خیلی خوب است ولی خواننده نباید مشتاق به ادامه باشد یعنی مهندسی نباید خیلی مطالب را به قراین حذف کند بلکه باید عمقی بدهد تا همین چهار خط مثل ده خط عمل کند وگرنه کوتاه قد میشود
.....
بسیار خوشحال شدم از نوشته زیبایتان
ممنون که اجازه دادید بخوانم

درودتان گرامی
بسیارعالی
🌹🌹🌹🌹
👌👌👌👌

درود بر شما
🌷🌷