پاییز می‌رود ...

پاییز می‌رود که خدا را صدا کند
تا بر تن درخت ، لباس شتا کند
.
پاییز می‌رود که با تمام فریبایی‌اش
خود را به پای دختر یلدا فدا کند
.
دی ماه می‌رسید و خدا خواست تا مرا
با حضرت مقدسِ عشق آشنا کند
.
او آفرید چشم تو را تا در آن نگاه
من را به بیقراری و غم مُبتَلا کُنَد
.
دیوانه ام کند ز هجر و بلاها دهد مرا
و آخر مرا به بوسه‌ی سرخی دوا کند
.
یلدا گمان نداشت که با آن بلندی‌اَش
این خرمن سیاه بر او کودتا کند!!
.
حتما خدا به فکر خودش بود از ازل!!
از آفرینشت که خودش را ثنا کند
.
ای کاش روز اول خلقت می‌آمدی!!
کابلیس بی‌نوا به رخت سجده‌ها کند
.
مجنون قصه به لیلی‌ نرسیدست هیچگاە
ای کاش سرنوشت قصه‌ی ما را سوا کند .

کورده‌وان فرجی
۱۳۹۷/۰۹/۳۰