تردید مکن

چشمان سیاه و رخِ زیبا و نگاهت
افکنده ای عاشق دل ما را تو به دامت
در عشق تو شاد و خوش و سرمست و خرابم
در عشق،رساندی دل مارا به نهایت
همراه نگاه و رخ زیبای تو هستم
از عشق تو هرگز ندهم سر به ندامت
در دیده ندیده همه دنیا به جمالت
زیرا تو به سان گلی و خوش قد و قامت
چشمان خمار تو مرا محو خودش کرد
مجنون تو میشد دلم از چهره ی ماهت
چیدم گل یاس و گل نرگس من از عشقت
گلریز کنم من به مسیر و رَه و پایت
تردید مکن که تو چه بس خوش بَر و رویی
یک گوشه ی قلبِ منِ عاشق شده جایت